Het is de week van verwondering. Op dit moment zijn mijn geliefde en mijn tweelingziel Celeste Brianne Satie samen op Bonaire. Een samenkomst, gestuurd door onze gidsen met als doel heling voor elkaar en collectieve heling voor de wereld. En genieten natuurlijk van een heerlijke vakantie. Nee, ik heb geen last van jaloezie. Ik weet dat hun samenzijn helend zal zijn voor mij. Deze week ervaar ik iets wat ik ‘complementaire heling’ noem, want ik heb er geen woord voor. Wat ik deze week ervaar, ken ik niet.
Dat ik met mijn tweelingziel vorige levens deel is iets waar ik inmiddels aan gewend ben. Het meest bijzondere leven is natuurlijk haar leven van nu, waarbij ze mij herkent als de reïncarnatie van haar overleden tweelinghelft, als foetus in de baarmoeder van haar moeder. Een unieke situatie, waar vorige levens en dit leven bij elkaar komen. In de vele regressies met mijn tweelingvlam mocht ik ook een aantal levens zien die wij samen hebben gehad.
Opgeslagen trauma energie
Van vorige levens die traumatisch zijn geëindigd, ligt de informatie opgeslagen in ons DNA en is de bijbehorende emotionele energie opgeslagen in ons lichaam. Het gros van de mensen is zich hier niet van bewust. Ook zijn we ons als mens niet bewust van de herkomst van bepaalde voor- of afkeuren voor bepaalde dingen. Onze overtuigingen die zo bij ons als persoon horen en die ons de unieke mens maken wie we zijn, liggen vaak besloten in vorige levens. Zo ben ik gewoon, dat is wat we denken.
Zo roep ik al mijn hele leven dat ik vind dat je alles in je leven eens geprobeerd moet hebben. Als ik later oud ben en terug kijk op mijn leven, wil ik nergens spijt van hebben en zeker niet van de dingen die ik niet gedaan heb omdat ik ze niet durfde. Behalve parachute springen, voeg ik er dan aan toe. Dat lijkt me echt vreselijk, dat ga ik echt nooit van zijn leven doen. Deze week ontdekte ik dat deze angst besloten ligt in het vorige leven van mijn tweelingziel uit de 2e Wereld Oorlog.
Helende borstmassage
Die ‘film’ mocht ik zien toen ik mijn borsten een helende massage gaf, terwijl ik lekker in het bubbelbad van de sauna lag te ontspannen. Voor de afwisseling deed ik deze keer ook maar eens mijn rechter borst. De borst die ik meestal oversla want ik ben zo gewend om mijn linker borst aandacht te geven. Daar heb ik immers kanker in gehad. Terwijl ik de drukpunten masseer voel ik de energie mijn lichaam verlaten. Tegelijkertijd kijk ik naar een film en laat ik me begeleiden door mijn gidsen.
Het vorige leven van Celeste als piloot
Ik zie een piloot in een vliegtuigje. Dit is de 2e Wereld Oorlog. ‘Who is flying, Leonie?’ vragen mijn gidsen mij. Ik voel me de piloot maar ik weet: dit is niet mijn vorige leven. Dat leven ken ik en daar heb ik zoveel meer van gezien. De vraag herhaalt zich tot ik antwoord geef. Dit is het vorige leven van Celeste, ik weet het gewoon. Het is haar leven als Duitse piloot. Ze is in dat leven een hij, en hij bombardeert er rustig op los. Vanuit de lucht is er afstand tussen hem en alle mensen die gedood of gewond raken, het is een ver van mijn bed show. Ik zit hoog en veilig in de lucht en doe wat mij opgedragen wordt. Niet meer en niet minder.
Dan wordt ons vliegtuigje geraakt. Ik zie en ruik de rook. Als Leonie begin ik te hoesten terwijl ik het gevoelige punt onder mijn rechter sleutelbeen masseer. Als piloot hoest ik ook, ik weet: dit is het moment van de waarheid. Mijn compagnon moedigt me aan: je moet nu springen! Ik weet: nu ga ik onder ogen zien wat ik al die tijd gedaan heb. Ik ga het lijden van de mensheid zien dat ik met mijn bommen veroorzaakt heb. Wat voor leven hangt mij boven het hoofd? Ik besluit dat ik dat niet wil zien. Ik kan het niet aan. Ik zal de parachute niet openen, maar me te pletter laten vallen. Ik haal diep adem en spring.
Ik wil leven!
Dan, als ik bijna bij de aarde ben raakt ik in paniek. Ineens voel ik het verlangen om te leven. Ik wil leven! Ik trek alsnog aan het touwtje om mijn parachute te openen maar het is te laat. In een nutteloze poging om tijd te rekken strek ik mijn benen. Mijn Leonie-benen gaan gestrekt in het water, ik wil niet landen op aarde. Ik wil hier niet zijn! Maar ik wil wel leven! Mijn lichaam valt in een boom, knal, met mijn kruis op een afgezaagde tak. Ik sterf onmiddellijk. Als ik als ziel de aarde verlaat doe ik de engelen een belofte: in een volgend leven zal ik het goed maken, ik zal alle mensen helen. I will heal, no matter what! No matter what!
Mijn tweelingziel is in dit leven gaan helen, al vanaf kind zijnde. Heel haar leven stond in het teken van heling van andere mensen. Deze week staat in het teken van gezamenlijke heling, complementaire heling. Dat is waar we naar toe gaan met de wereld. We hoeven het niet meer alleen te doen. Veel trauma’s uit onze jeugd of uit vorige levens, zijn te groot om alleen te verwerken. Vrouwen mogen gaan samenwerken om elkaar te steunen, te helen en te supporten. Voorjaar 2014 gaan we met 27 vrouwen naar Frankrijk, in een helingsweekend van 1-5 mei: Gateway to Heaven. Celeste en ik zullen er ook zijn en we werken samen met onze vriendin Sherida Heilbron. We zullen een veld creëren van onvoorwaardelijke liefde, de bedding waarin heling voor vrouwen kan plaatsvinden.
Zielsafspraken
Zielsafspraken uit vorige levens, ik heb ze deze week veel voorbij zien komen. Zo zag ik vandaag een vorig leven waarbij Celeste en mijn geliefde de afspraak hadden gemaakt dat ze in dit leven elkaars verschillen als man en vrouw zouden respecteren. In een vorig leven hebben ze elkaar erom vermoord. Jawel, zo deden we dat allemaal. We zijn allemaal met elkaar verbonden. De manier waarop we op elkaar reageren, is vaak onbewust ingegeven door vorige levens.
Of je erin gelooft of ze herkent of niet, het maakt eigenlijk niet uit. Op zielsniveau vindt de herkenning plaats. Zonder woorden. Ik voel me gezegend dat ik op zielsniveau getuige mag zijn, want alles van de ziel wil in het licht gezet worden. Zo kan er heling mag plaatsvinden, waardoor de weg vrij wordt gemaakt voor mensen om zelf hun issues aan te pakken. Alles wil gezien worden, ook die vreselijke trauma’s van vorige levens. Zielen verlangen naar vergeving. Toen ik Celeste deze week kort via Skype sprak, vertelde ik dat ik haar vorig leven van de 2e wereldoorlog had gezien. Althans, zei ik aarzelend, ik dacht dat zij het was.
(H)erkenning
‘Geef me een woord’, was haar antwoord, ‘en ik zal je zeggen of het zo is.’ Een spannend moment voor mij, want vorige levens van jezelf zien en erin geloven is een ding, maar vorige levens van anderen zien die hun eigen vorige levens kennen: dat is toch weer wat anders. Het uur van de waarheid zeg maar, zo voelde het. Go for it, Leonie, dacht ik, en ik sprak het woord ‘piloot’ uit. Vol spanning wachtte ik op haar antwoord. YES, antwoordde ze en we begonnen allebei te lachen. Tijd voor echte uitwisseling was er niet, maar het was genoeg om er nu nog verwonderd over te zijn.
Nog steeds heb ik mijn film nog niet met haar gedeeld, maar dat gebeurt vast als ze deze blog leest. Ik maak me nu geen zorgen meer of iets waar of niet waar is, bewijs of geen bewijs. Dit soort dingen zijn sowieso niet te bewijzen, het is slechts mijn ervaring voor iets wat hoort bij het collectief eenheidsbewustzijn. Voor mij is het duidelijk dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, op een manier die ons verstand te boven gaat. Het leuke is dat ik nu denk te weten waar mijn angst voor parachute springen vandaan komt. En wie weet, durf ik het na vandaag ooit wel eens te doen. Ik laat me verwonderen.
Het karma voorbij, tijd om te Leven!
Soms is het tijd om zielsafspraken te doorbreken, want ze kunnen ons huidige leven ook aardig in de weg staan. Als je altijd anderen op de eerste plaats zet bijvoorbeeld, omdat je dat ooit afgesproken hebt in een vorig leven. Als je maar bij iemand blijft ook al maakt hij of zij je doodongelukkig, omdat je ooit in een vorig leven hebt afgesproken dat je elkaar nooit meer zult verlaten. Als je in een relatie thema’s van vorige levens met elkaar aan het herhalen bent in dit leven, omdat het zo herkenbaar en vertrouwd voelt, terwijl het destructief is voor jou en de ander. Ik weet dat de heling van Celeste van dat leven op Bonaire zal plaatsvinden en dat het ook op mij effect zal hebben. Complementaire heling. Heling die we doen in verbinding met andere mensen. Mensen uit dezelfde zielengroep. We zijn meer met elkaar verbonden dan je denkt. Ik prijs me een gelukkig en gezegend mens.
PS: heb je interesse in ons vrouwenweekend in Rennes le Chateau van 1-5 mei? Hier lees je er meer over. Voel maar of jij een van de 27 vrouwen bent.
PS2: als je meer wilt lezen over de impact van vorige levens op je huidige leven, kan ik je de boeken van reincarnatie therapeut Marianne Notschaele van harte aanbevelen.
Ondertussen heb ik via Skype uitgebreid gesproken met Celeste over haar leven als piloot in de 2e wereldoorlog. Ze herkende het. Ze vertelde me dat ze op haar 16e al vlieglessen nam… om vervolgens tijdens een les in de lucht een loop te maken terwijl ze dit nog helemaal niet geleerd had. Kennis uit haar vorige leven als piloot… Ook had ze steeds de neiging om uit het vliegtuig te springen. Dit gevoel was zo sterk dat ze na het halen van haar vliegbrevet nooit meer gevlogen heeft…
Van mijn reïncarnatietherapeut Marianne Notschaele (zie http://www.vorigelevens.nl) heb ik geleerd dat veel mensen in het begin van hun leven doorgaan met waar ze in hun vorige leven zijn geëindigd. Mijn vorig leven eindigde als verpleegster in de ziekenbarak van Auschwitz. En ik begon dit leven in de gezondheidszorg waar ik onder meer werkte als radiotherapeutisch laborante in palliatieve zorg…
Het klopt dat we met elkaar verbonden zijn in het verleden, het heden en de toekomst. Dat verklaart ook waarom we ons met sommige individuen zo verbonden kunnen voelen en in het gevoel zitten elkaar door en door te kunnen kennen. En aan de andere kant een enorme afkeer voor sommige anderen kunnen hebben. In dit leven leef ik een leven waar kennis voor mij centraal staat en ik niet pas in het gebaande kader van “de vrouw” zoals dat zogenaamd zou moeten zijn in de samenleving. Ik weet dat ik in veel vorige levens een man ben geweest en veel deel heb uitgemaakt van mannelijke Orden van kennis en dergelijke. Ik ben in dit leven vrouw en voel mijzelf als ziel tijdloos, ik ben man en vrouw tegelijk.