Naar Hawaii!
Wederom reis ik Wim achterna. Deze keer zit hij twee maanden op Hawaii zit om vrijwilligerswerk te doen op de prachtige Dragon Fly Ranch en natuurlijk om te genieten van al het moois dat het eiland brengt. Ik wil hem zo lang niet missen en mijn hart zegt duidelijk JA als ik blind test of het de bedoeling is dat ik naar Hawaii ga. Ik boek een ticket, wat ik spannend vind want Hawaii is nu niet de goedkoopste plek ter wereld en op het moment dat ik de reis boek, heb ik nog geen idee van welk geld ik mijn verblijf ga betalen en waar ik zal verblijven. Ik vraag hulp aan mijn gidsen. Als zij vinden dat ik er hoor te zijn, zorgen ze er ook maar voor dat er voldoende geld is als ik vertrek. Ik ben vol vertrouwen en draai gelukkig goede weken met mijn bedrijf, in de maand voordat ik ga. Met een gerust hart vertrek ik uiteindelijk.
Werken en vakantie
Door de week schrijf en werk ik op de uren dat Wim werkt, maar in het weekend hebben we vakantie. Vandaag bezoek ik met Wim de geboorteplek van Koning Kamehameha de derde. Het is een mooie wandeling die begint bij een heel klein vliegveldje in het Noorden van het eiland. De weg kronkelt langs de oceaan en af en toe zien we de walvissen spuiten. Het is zonnig en de wind waait lustig.
Het geboortemonument van Koning Kamehameha 3
Op het wandelpad is een splitsing: gaan we naar dit monument of naar een ander in de andere richting? Ik vraag het mijn lichaam; ik moet toch echt bij het monument van de koning zijn. Daar was hij geboren. De overblijfselen van zijn koninkrijk liggen er nog.
Het is nog een kilometer lopen. De ruïne op zich stelt niet zoveel voor. Het zijn rijen van op elkaar gestapelde stenen, in een rechthoek geplaatst waardoor je er eigenlijk niet echt in kunt. Je kunt de binnenmuur in maar in het centrum is het gesloten. Er staan borden dat het verboden is om op de muren te klimmen. Tja.
Als ik langs de buitenmuur loop over het stoffige zand loop, komt er in het Engels een gedicht door. Of eigenlijk is het een soort reclamatie:
Dit is wat ik u beloof
Oh my dear Holiness
I obey to you whenever I can
I will serve you and honour you
I will kiss your body and bow for you
I will do anything to make you happy and pleasure you
You are the king
You are the hero
I obey to your rules and give my life to you
I will surrender to your wishes until the end of time
Always and always
Until eternity will unite us again
Dienares
Het voelt alsof ik een vrouw ben, een dienares. Zo’n vrouw die altijd voor hem klaar stond en die niets te zeggen had. ‘I will suck your dig every day’ komt in me op. Ik moet lachten om mijn eigen gedachte. Maar het meest hilarische is het antwoord van mijn gidsen: ‘No Leonie, that part was taken out, as he was impotent’. Ik schiet in de lach. Dit zijn de dingen die je niet leest op Wikipedia! Wat een leven heb ik, om zo in een andere film te zijn!
Ik loop de binnenste ring in, en loop nu tussen twee rijen stenen, links en rechts van me. Ik wil midden in ‘het gebouw’ zijn, of althans de resten ervan. Dus ik doe wat niet mag: ik klim over de muur op de plek met het minste hoogteverschil.
Mediteren op de ‘stoel’
In het midden van de resten van de grondvesten van het gebouw liggen diverse grote keien. Een ervan nodigt me uit omdat hij de vorm heeft van een stoel. Er ligt een oude kwart dollar munt in. Die neem ik mee. Ik ga zitten in de stoel en mijn lichaam resoneert op de energie en mijn buik begint te schudden. Later ook mijn linker been en een paar minuten later mijn rechter been. Het hele proces duurt ongeveer een kwartier. Downloaden van energie.
Reclaiming your dignity
Als het proces bijna klaar is komt steeds de volgende woorden door: ‘reclaiming your dignity’. Ik word uitgenodigd mijn hart te verbinden met het hart van Celeste Brianne Satie, mijn soulsister uit Amerika. Wat ik hier doe is blijkbaar niet alleen voor mij, maar ook voor andere vrouwen. Verloren zielendelen terughalen, verloren krachten terug ontvangen, zo voelt het. Ik weet niet waar ik ben, in welke film maar ik begrijp wel dat de machtige man die ik ‘diende’ op een verschrikkelijke manier de frustratie van zijn impotentie op me botvierde. De ziel van deze vrouw in dat leven is nu klaar om een nieuw leven te beginnen, hoor ik. Een leven in vreugde en voorspoed. Een leven waarin zij als vrouw wordt geëerd. Terwijl ik dit opschrijf hoor ik: ‘exactly, and this is what will happen to Celeste as well’. Ik glimlach. Ik gun het haar zo!
Een vorig leven of collectief?
Als ik terugloop vertel ik het aan Wim. Het voelt niet echt als een vorig leven van mij, maar veel meer als iets vanuit het collectief dat ik gedaan heb, vertel ik hem. Het voelt als een opening voor meer vrouwen en niet alleen voor mij. Een eindje verderop komt het volgende door, terwijl de energie mijn handen laat strekken:
It was just one of these past lives, Leone, you were just a servant. After his death you just rested, enjoying the stillness and the beauty of life. We thank you for doing this work with us. It was such a pleasure and we love guiding you. This was the reason why you had to come to Hawaii. The rest of your holiday you can just relax. The more you relax, the more you will be able to receive. Keep writing. We will help you finishing this ebook about past lives. We love to serve you. Amen.
Wat lees ik op wikipedia?
Nu ik terug ben op een plek met internet word ik toch wel nieuwsgierig naar die Koning. Op Wikipedia lees ik net dat deze koning Kalama trouwde, een vrouw van een lagere stand. Dit op aanraden van de oppositie die er tegen was dat hij met zijn halfzus zou trouwen het uit angst voor incest. Hamamehameha de derde en Kalama kregen twee kinderen die beiden als kleine kinderen stierven. Met zijn maitresse Jane Lahilahi, een dochter van zijn vaders adviseur, had hij een onwettige tweeling (zonen). De eerste stierf jong, maar de tweede, Albert Kūnuiākea overleefde het en werd later geadopteerd door hem en zijn vrouw. Deze zoon bleef kinderloos.
Kamehameha III and Queen Kalama with Albert Kūnuiākea
De bevestiging
Terwijl ik dit lees begint mijn lichaam opnieuw te schudden. Mijn armen gaan de lucht in en maken vreemde bewegingen, alsof ik iets wegstuur en weer terug haal. ‘That’s why, Leonie, that’s why. Sometimes you need to read things before all becomes clear. You were not a servant of King Hamehameha, you were one of the mistresses of his adopted son Albert. He just tried so many women and it never worked out. He was impotent. End of story.’
Speak Your Mind