De afgelopen week was ik in Italie, samen met mijn lief Wim. Daar was ik om te schrijven aan deel 3 van mijn trilogie Dubbelliefde 3.0, en daar werd ik uitgenodigd tot het ontvangen van 5 afstandshealingen van onze vriendin Manon van den Boorn die werkt met ET’s. Ik was verrast om te horen dat het 5 dagen achter elkaar zou zijn maar toen ik opgeroepen werd dat de tijd van de 5 helingen was gekomen, voelde ik alleen maar: dit klopt en het is iets groots, zo groot dat het niet in een dag kan. Ik besloot me er aan over te geven.
5 healingen op weg naar Innerlijke Vrede
De eerste dagen van de heling waren een voorbereiding op wat komen ging, zodat mijn lichaam het ook aan zou kunnen. Ik herinner me de opdracht om mezelf in te bakeren, zoals je dat met babies doet. Daar lag ik dan op bed, ingebakerd in een slaapzak waarin ik geen kant op kon. Voor sommigen zal het misschien een gevoel van paniek opleveren maar voor mij was het alleen maar ontspanning en een manier om me volledig bewust te zijn van de contouren van mijn lichaam. Na een tijdje kwamen de beelden die ik mocht zien en na afloop kreeg ik de uitleg van Manon zoals zij die ontvangen had door de ET’s.
Op weg naar de Monte Terragio
Het had allemaal te maken met het laatste stukje loslaten van mijn grote zielsliefde. De vraag om heling was er, omdat ik al ruim 4 jaar last heb van eczeem en het laatste jaar is zelfs mijn buiknavel als het ware ontstoken van eczeem. Talloze reguliere en alternatieve behandelingen en cremes had ik geprobeerd maar zonder resultaat. Nu zou het dan gaan gebeuren: het ontmantelen van de oorzaak. Manon kreeg door dat Wim en ik als stap 1, een berg mochten bezoeken, Wim zou wel weten welke. Ik liet me leiden en we waren een hele dag bezig met het zoeken naar de berg: de Monte Torragio.
Groetende soldaten in Italie
Het was een smal slingerpad naar de voet van de berg en ik was blij dat Wim reed want ik ben echt geen held op van die smalle haarspeldbochten met uitzicht op diepe dalen en afgronden. Maar ik gaf me over. Na een tijdje begon ik soldaten te zien. Ze hadden felblauwe pakken aan met zwarte knopen en blauwe baretten en ze groetten me een voor een alsof ze hun leider groetten. Het was een bizar gezicht om vooral bij iedere afgrond, al die soldaten te zien staan, alsof ze wilden zeggen: er kan je niks gebeuren, wij houden jullie tegen. Al met al een heel dubbel gevoel om me maar gewoon Leonie te voelen en te zien hoe al die soldaten op mij reageerden.
Na een tijdje was er een soldaat die me niet groette. Ik herkende hem uit mijn huidige leven: het was mijn jeugdliefde. Hij rebelleerde, draaide zich om, trok zijn broek naar beneden en liet zijn blote billen zien. Alsof hij wilde zeggen: ik doe niet mee aan dit spelletje. Ik moest enorm lachen en het was voor mij het moment dat ik Wim besloot te vertellen over alle soldaten die ik zag.
Vrouwen en kinderen
De weg naar de berg was lang. Na een tijdje zag ik de zielen van de vrouwen die speelden met de kinderen. Ze hadden in tegendeel tot de soldaten, geen enkel besef dat ik langs kwam. Tot een van hen mij ontdekte en een vlaggetje pakte en naar me zwaaide. Het nieuws werd als een razende doorgegeven en na een tijdje zwaaiden alle vrouwen en kinderen naar me alsof ik de koningin zelf was. Ik moest ontzettend lachen en zwaaide in gedachten terug, alsof ik de hoofdrolspeler in een of andere bizarre film was.
Totdat we aan de voet van de berg kwamen waarbij ik wist: nu moeten we stoppen en verder lopen. Waar zou de plek zijn waarom we hier naar toe moesten? Waar zou ‘het’ gebeuren? Na een tijdje lopen vertelden mijn gidsen me dat er een pad zou komen aan de linker kant, en net voor het pad zou de plek zijn. En ja hoor, na een tijdje was het daar. Een open plek tussen de bomen. Niets bijzonders. Ik klom de wand op en ging in het middel van de open plek staan om de download te ontvangen.
”How many times were you here? Crying and begging for Forgiveness for the things you did not do? How many times did you think things went wrong because of your fault? What would have happened if you had not confessed the things you did not do?
It is because of Love that you made all these confessions. There is no other job than leading your life, the life of Leonie. Hear the silence, hear the cry of the mountains that cry for you because they think it is so sad that you cry for the things you did not do. Your life will be full of messages from the other realm, from us, from your soul team but what really matters is how you want to lead your life and what you would like to do.
Today you came up to this mountain to hear this news while you could have been writing your book. We are taking care of you and we will warn you when we need you. And now you are here to work with us, we like you to continue working with us and do things simultaneously.
On the way to this place you have seen so many soldiers, and women playing with children. They all ended in some kind of war such a long time ago. What you haven’t seen is that after they were greeting you, they were all picked up by our Soul Union and gathered to form a new light Union that will work with you and for you.
This Light Union will help you to establish your next steps in manifesting your dreams. They will work for you on a daily basis.
End of story.
Ik ben verrast. Enerzijds voelt het alsof ik een standje krijg dat ik de hele dag met Wim bezig ben met het zoeken naar een berg, terwijl ik de hele dag aan mijn boek had kunnen schrijven en anderzijds voel ik de enorme aantrekkingskracht om dit te doen en te volgen waartoe ik opgeroepen word. Omdat ik weet: het heeft allemaal een grotere bedoeling. Het is niet voor mij alleen. Dit is voor de hele wereld.
Als we terugrijden ben ik verbaasd door wat ik zie. De soldaten hebben plaatsgemaakt voor prachtige gouden bollen van licht. De hele weg is bezaaid met bollen. Ik weet niet wat ik zie. De oorlogsenergie is getransformeerd in lichtenergie. Daarom was ik hier. Ik ben perplex. Dit is nog maar het begin! Ik ben benieuwd wat me de andere dagen te wachten staat…
Nu ik weer thuis ben, en dit opschrijf, ben ik nieuwsgierig naar de data die ik doorkreeg. 3 eeuwen na het vorige leven in Dolce Acqua, ontstond het hart van het fascisme, wordt me gezegd. Ik google en stuit op dit document uit de geschiedenis waarin duidelijk de geschiedenis wordt beschreven. Zelfs het jaar 1797 komt er in voor en de lokatie blijkt precies de omgeving te zijn waar de Monte Terragio zich bevindt en vanwaar dolende zielen van soldaten van heinde en ver kwamen om getransformeerd te worden in lichtenergie… Pffft. Ik kan de grootsheid van dit alles maar amper omvatten. En dan moet je weten dat ik echt niks heb met geschiedenis…ik had er vroeger een 4 voor!
De Cisalpijnse Republiek
De Cisalpijnse Republiek was van de republieken van het triennio het langste leven beschoren – ruim 18 maanden. Ze was ontstaan op 29 juni 1797, met de samenvoeging door Napoleon van nagenoeg de gehele Transpadaanse Republiek – bestaande uit Lombardije en Bergamo, met uitzondering van het voormalige hertogdom Mantova – met het westelijke deel van de Cispadaanse Republiek – het hertogdom Modena en de gebieden rond Reggio Emilia. Op 27 juli 1797 werd de rest van de Cispadaanse en de Transpadaanse republieken – het hertogdom Mantova en een deel van de pauselijke staat, met daarin onder andere de steden Bologna, Ferrara en Rimini – bij de Cisalpijnse Republiek gevoegd. Op 18 oktober 1797, met het ondertekenen van het verdrag van Campo Formio, werden aan de Republiek nog een groot deel van het land van de republiek Venetië, inclusief Brescia, en het Zwitserse kanton Valtelline toegevoegd. Ze was een ‘levenskrachtige’ staat, met een eigen leger, een eigen ambassade in Parijs, een eigen vlag – de latere Italiaanse tricolore − en een bevolking van ongeveer 3,3 miljoen inwoners.[1]
[1] Van Osta, Een geschiedenis van het moderne Italië, 40; Gregory, Napoleon’s Italy, 36; Angus Heriot, The French in Italy, 1796-1799 (Londen 1957) 143.
Ik kijk terug in mijn schrift van notities die ik gemaakt heb na de healingsessie met Manon en de beschrijvingen van wat me te doen stond: Ik moest in Italie zijn om de energie die samenhangt met misdaad, oorlog, terreur en uitputting, te transformeren. Energie die in mijn aura hing, dat wat ik vanuit onderdanigheid op me heb genomen: ik heb alles toegestaan vanuit schuldgevoel. Zielen die van heinde en ver naar me toe zouden komen om getransformeerd te worden. Ik heb het allemaal zien gebeuren op weg naar de Monte Terragio… Een taak in zuivering van een stukje aarde. Op dit moment komt het volgende door:
That is why you are going to travel around the world. It is not only you, who is doing this. There are a lot of lightworkers with you who took this heavy load on their shoulders. But the sooner you will start to work together, the lighter your work will be. It is not meant to be that you souls do these tasks on their own. That is the old masculine way of leadership. That needs to be transformed by the feminine energy, in order to work together. It is time to cooperate and to form Union’s of Light.
Ik begrijp nu de oproep om met 5 leiders de workshop “Living Heaven on Earth’ te organiseren in Frankrijk, juni 2016. Drie leiders zijn bekend, de andere twee zullen zich nog aandienen. Ik ben heel benieuwd naar het vervolg van dit alles, wie er allemaal mee gaan naar die training. Hier is de link naar de Facebookgroep ‘Living Heaven on Earth’ voor iedereen die interesse heeft in de training en de voorbereiding ervan. Over de training zelf kun je hier alles lezen.
Speak Your Mind