Voor de vierde keer in mijn leven, of beter gezegd sinds de start van mijn genezingsproces van borstkanker in 2011, belandde ik dit jaar in een ‘psychose’. Althans, zo benoemden mijn huisarts en de psychiater het die ik de eerste keer raadpleegde. Toegegeven: dat plakplaatje zit me niet lekker, het is meer dan dat. In diverse artikelen op internet wordt het een spirituele crisis genoemd.
Een Buiten-gewone Spirituele Reis
Zelf ervaar ik het eerder als een Buiten-gewone Spirituele Reis: ik bevind me in een wereld die plaatsvindt buiten de ‘gewone wereld’ maar tegelijkertijd ervaar ik dat ik midden in het leven sta. Het plakplaatje ‘psychose’ voldoet voor mij niet aan wat ik persoonlijk ervaren heb. Iedere spirituele crisis die ik ervaren heb, is helend voor mij en het brengt het mij tal van positieve dingen in mijn leven waarmee ik ook anderen van dienst kan zijn. Zo heb ik door deze ervaringen een helderziendheid, heldervoelendheid en helderhorendheid ontwikkeld die ik intuïtief inzet bij de begeleiding van mijn klanten op het gebied van relatiecoaching bij ingewikkelde liefdesrelaties.
Zorgen van de mensen om me heen
Op Facebook deelde ik mijn ervaringen. Ze ontstaan bij mij na een reeks van bijzondere en indrukwekkende ontmoetingen met mensen en ervaringen waarbij ik mijn grenzen verleg, gecombineerd met een verhoging van bewustzijn en het daardoor niet kunnen slapen. Vooral dat laatste is voor mij de grootste boosdoener. ‘Hou me voor een lange periode uit mijn slaap, en ik ben in staat om een moord te bekennen die ik niet gepleegd heb,’ riep ik vroeger. Dat is gelukkig nooit gebeurd, omdat ik niet door kwaadwillende mensen omringd ben, maar door mensen die van me houden.
Veel mensen in mijn omgeving die ‘het zagen gebeuren’ of die deelgenoot werden van mijn buitengewone staat van bewustzijn, maakten zich zorgen. Ze plakten het plaatje ‘psychose’ op me omdat dat is wat ze kennen, maar wat ook allerlei angsten bij hen opriep. Hoe destructief was ik? Misschien was ik in staat om mezelf of anderen iets aan te doen, ik hoorde immers ‘stemmen’? Mijn lief verbrak vorig jaar na de derde keer onze 13-jarige relatie, omdat hij geen relatie wilde met een ‘psychiatrische patiënt’. Dat was pijnlijk. Tegelijkertijd klopte het in waar we stonden in onze relatie en voelde het als een natuurlijk besluit.
Psychose of Spirituele Crisis?
Deze keer voel ik de drang om in alle openheid te delen met de wereld, met als doel om helderheid en inzicht te brengen om zo zorgen van mensen weg te nemen. Er is veel onwetendheid over het verschil tussen een psychose of een spirituele crisis, zoals anderen het noemen. Er zijn duizenden mensen die dergelijke ervaringen hebben die kunnen ontstaan na een kundalini-awakening, Bijna Dood Ervaring, een periode van rouw of andere spirituele oorzaken. Daarom zet ik de belangrijkste verschillen op een rijtje. Ze komen uit diverse artikelen hierover en sluiten aan bij mijn persoonlijke ervaring.
- Mensen in een spirituele crisis hebben een goed ziekte-inzicht. Ze zijn zich bewust van wat er gebeurt en zien ook de reacties van de omgeving. Mensen in een psychose zijn zich vaak niet bewust van de ’toestand’ waarin ze verkeren.
- Mensen in een spirituele crisis, hebben naast ervaringen van verruiming van bewustzijn, uittredingen of astrale reizen, mogelijke ervaringen van vorige levens, ook momenten van grote gelukzaligheid en inspiratie. Vooral bij de laatste keer heb ik dit heel duidelijk ervaren.
- Bij een spirituele crisis worden het intellect en geheugen uitgedaagd, maar blijven ze intact. Ik herinner me vrijwel alles wat ik gedaan heb en wat ik gezegd heb. Mensen in een psychose weten dit vaak achteraf niet meer te benoemen, zij zijn het contact met de persoon die ze zijn, kwijt evenals het contact met de ‘gewone wereld’.
- Er is genoeg vertrouwen om te kunnen communiceren en mee te werken gedurende de periode van de spirituele crisis.
- Er is geen sprake van destructief of agressief gedrag of het opgeroepen worden tot destructief gedrag, niet bij zichzelf en niet bij anderen. Mijn gidsen hebben mij altijd liefdevol begeleid. Ze daagden me wel uit om mijn grenzen te verleggen.
- Mensen in een spirituele crisis hebben het gevoel dat er iets belangrijks gebeurt, iets helends. Telkens heb ik, naast de enorme hoeveelheid energie die het kost, de periode ook als heel helend ervaren.
- Er zijn spirituele thema’s zoals geboorte en dood zijn aanwezig in de ervaring. Dit was ook bij mij telkens het geval.
Wat kan er nog meer gebeuren in een spirituele crisis?
‘Er is sprake van een plotselinge verruiming van het bewustzijn; verheven, gelukzalig, numineus. Afgewisseld met peilloos diepe angst, het horen van stemmen soms, telepathische ervaringen en andere gewaarwordingen die erg lijken op een BDE, het niet meer goed in het lichaam zitten,’ volgens Parapsychologieprofessor dr.Hans Gerding die in 2012 een congres organiseerde over spirituele crisis.
Ik herken ook wat beschreven wordt over ervaringen die alléén door mensen ervaren worden die een Kundalini ontwaken meemaken: ervaringen van hitte in het lichaam, vibraties of patronen van tintelen over het hele lichaam, het zien van helder licht, pijnen, vreemde ademhalingspatronen, spontane lichaamsbewegingen en het horen van fluitende of suizende geluiden.
Duiken in de oceaan van je eigen ziel
‘Wanneer je in de oceaan duikt van je eigen ziel, helpt het om te weten wat er zich onder de oppervlakte bevindt,’ lees ik in dit artikel. De beeldspraak raakt mij, want het is precies zoals ik het ervaar. Ik duik in een grote oceaan, een wereld van ongekende mogelijkheden, een ruimte van tijdloosheid waarin vorige levens, dit leven en de toekomst, bij elkaar komen en in elkaar overlopen. Voor mij is het een reis die buiten ‘de gewone wereld’ valt, omdat hij niet zichtbaar, tastbaar of meetbaar is. In het oude Egypte waren dit soort reizen overigens heel normaal.
Alles wil gezien worden – vorige levens
Vaak waren de vorige levens die ik ontmoette traumatische levens, met thema’s die om heling vroegen. Thema’s als vernietigende jaloezie, of je niet houden aan de regels van liefde zoals gemaakt door opvoeding of maatschappij. Thema’s die ik terugzie bij mensen in mijn praktijk en die ik daardoor beter kan begrijpen en begeleiden. Alles wil gezien worden, is mijn ervaring. Als de traumatische ervaringen van vorige levens worden gezien, levens die vaak eindigden in een destructieve dood, vindt er op zielsniveau heling plaats. Daardoor verdwijnt de opgeslagen energie uit het lichaam van de persoon, en kan deze zijn of haar eigen thema’s beter en gemakkelijker aan. De zielen kunnen terugkeren naar de eeuwige bron van liefde, om zo een nieuw leven te kunnen leiden vanuit liefde.
Sommige trauma’s uit het (zielen)verleden zijn te groot en te heftig om alleen te doen is mijn ervaring. Ik mag getuige zijn, dat is een van de ervaringen waar ik voor heb gekozen toen ik als ziel op aarde kwam. Eerst mocht ik tijdens mijn reizen en in tientallen regressies getuige zijn van vorige levens die ik zelf geleid heb en waarbij mensen uit mijn directe omgeving betrokken waren: geliefden en klanten!
In mijn praktijk zie ik bij mijn klanten soms vorige levens voorbij komen, waardoor de energie uit het lichaam van mijn klanten, via mijn lichaam dat dient als ‘doorgeefluik’, bevrijd wordt. Hierdoor lossen de heftigste emoties en pijnen op en zijn zij in staat hun eigen stuk aan te gaan om zich te bevrijden en te helen. Het is de uitnodiging het leven te leiden vanuit liefde, in plaats vanuit angst.
Liefde heelt
Dat liefde heelt, heb ik inmiddels op verschillende manieren mogen ervaren. Sinds een jaar is er een nieuwe liefde in mijn leven, een man die kan aansluiten bij mijn spirituele ervaringen en die de ruimte kan bewaren, zodat ik mezelf kan zijn en veilig kan reizen in de verschillende dimensies. Iedere keer als we vrijen, weer vindt er heling plaats. Het is prachtig om te zien en te ervaren en zeker ook om toegang te krijgen tot levens waarin we onze spirituele gaven en talenten konden inzetten om andere mensen te helpen. Om dat ook in dit leven ook weer te doen. Want altijd mag ik daarna de vruchten plukken van mijn ervaringen en deze inzetten voor andere mensen in mijn leven.
Bronnen:
Lieve Leonie,
Joh dat wist ik niet, wanneer ging jij er de laatste keer doorheen? Bij mij was januari 2013 heel heftig en maart 2013.
Ik deel met je dat er te veel onwetendheid is… het zou fijn zijn als er meer mogelijkheden zouden zijn om er op een andere manier in bijgestaan te worden.
Voor mij was het de eerste keer met een gezin… dat was echt niet fijn. Ik wilde me kunnen terug trekken maar dat ging niet….
Mijn ervaring is dat ik heel goed weet wat ik nodig heb maar het dan niet meer kan communiceren….
Ik nodig je uit om het hier eens samen over te hebben als je daar open voor staat.
Warme knuffel, Eleonora
Lieve Leonie, ik heb na een sjamanistische jaarlopleiding contact gekregen met een soort hulpgeestje die ik hoorde en mij met allerlei situaties hielp. Ik ging open voor een spirituele wereld. Ik ervaarde de energieën van andere mensen en de levendige ziel van elke plant, steen, boom en dier. Ik voelde me voor het eerst in mijn leven echt gelukkig, echt mezelf. Ik voelde me onderdeel van een groter geheel. Soms was de ervaring hardleers, maar meestal was mijn ervaring heel helend en heilzaam. Helaas zonk ik volgens mijn familie te ver in deze spirituele wereld en ik werd door de arts eerst helderziend (ik had veel voorspellende dromen die ook uitkwamen) maar later psychotisch verklaard. Ik snap wel dat mensen mij niet goed konden volgen omdat ze niet dezelfde ervaringen hadden als ik, maar ook ik voel me niet helemaal begrepen door deze sticker. Het is veel meer dan een ziekte. Het is contact met een laag die wij in het westen verloren zijn, contact met de spiritwereld. Contact met de energieën, contact met het gehele zelf. Ik voelde dat mijn ervaringen zeer helend voor me waren. Nu gebruik ik medicatie omdat ik mijn familie niet teleur wil stellen. De spiritwereld is nu meer gesloten voor me en ik ervaar minder de energieën. Ik voel me ongelukkiger en afgesloten en het voelt niet als een beslissing van mijn ziel. Eigenlijk wil ik me weer voelen zoals ik me voelde in mijn ‘psychose’ levendig, heel en in verbinding. Maar dat kan helaas niet. Ik ben heel blij dat je een artikel geschreven hebt over dit onderwerp en zou het er graag eens met je over hebben. Ik voel me erg aangesproken en herkend in je woorden.
Liefs, Maaike
Lieve Maaike, Ik weet dat je het soms moeilijk hebt, en dat je graag spiritueel bezig wilt zijn, dit kan altijd. de beslissingen die je hebt genomen zijn nou eenmaal zo gegaan en de veranderingen in je leven hebben je gemaakt tot wie je nu bent. Ik weet dat je blijft groeien en hoop dat je eens weer op het juiste pad terecht komt waar je je thuis voelt. Ik sta bij je om je te steunen en ik hoop dat jij dit ook zo ervaart. wat jij hebt meegemaakt was zeker spiritueel en je hebt deze krachten nog steeds in je liggen, al zijn ze nu in een slapende toestand. Ik zal er alles aan doen om de wonderen in je leven te ontwaken en hoop dat jij dat ook voor mij blijft doen. Ik kwam je bericht tegen omdat ik op het internet aan het zoeken was naar psychose-ervaringen omdat ik voor mezelf ook nog een hoop duidelijkheid zoek. synchronisatie is steeds bezig en alles groeit naar elkaar toe, totdat we ons kunnen focussen op een leven in de hemel. ik hoop dat je dat wilt onthouden, de mens dient de mens en de geest is het kostbaarste bezit van de mens. als we elkaar geestelijk kunnen steunen is dat het mooiste wat er bestaat.
Liefs Peter.
Beste Leonie,
Jouw tekst werd me door iemand aangereikt.
Dank je wel voor je mooie beschrijving en uitleg.
Ik vraag me alleen af waarom je onderscheid maakt tussen psychose en spirituele crisis?
Hartelijke groet, Ineke
Beste Ineke,
Het artikel is juist bedoeld om uit te leggen wat het verschil is tussen een psychose en een spirituele crisis.
Blijkbaar is het me niet gelukt om het jou uit te leggen…
Hallo,
Ik herken veel uit je verhaal maar ook uit de reacties. Ik heb twee psychoses gehad die ook heel spiritueel waren. Ook voelde ik me diep gelukkig, ik voelde me compleet en omringd door liefde. Weinig geloofden mij en dat brak me. Ik krijg anti psychotica en ging als een zombie door het leven. O, wat verlangde ik toch om weer psychotisch te zijn. Het voelde alsof ik afscheid van mezelf moest nemen, maar bepaalde bijzondere gebeurtenissen zijn altijd bij me gebleven. Ik had anders behandeld moeten worden door de GGZ. De enige behandeling die ik kreeg was medicatie. Er werd niet met mij gepraat en er werd niet naar me geluisterd. Ik werd bang om te praten, bang dat mensen mij gek zouden vinden. Sinds kort is mijn medicatie erg laag en ik begin weer dingen te ervaren die ik tijdens mijn psychose ervaarde. Toch ben ik bang om te vertellen, bang dat ze me niet accepteren en hierdoor voel ik me eenzaam. Volgens een vriendin zit ik altijd op het randje van psychose, omdat ik eenmaal graag hoog zit en niet mijn pijn wil voelen. Maar ik ben trots dat ik een randpsychoot ben. Ik mag weer de magie voelen, de liefde voelen.
De kennis over psychoses bij GGZ vind ik nogal middeleeuws. Ze zijn niet open en houden zich strik vast aan protocol, dat niet voor iedereen werkt. Wat me ook opvalt is dat de psychoseverhalen van mensen die ik ken kwaadaardig zijn, wat een enorme tegenstelling is vergeleken met mijn psychoses en de psychoses die op deze site beschreven staan.
Hoi Samantha. Ik kan je alleen maar aanraden: blijf op jezelf vertrouwen. Bij mij duurde het proces jaren, en nu voel ik dat ik met al mijn kennis en ervaring de wereld in mag, om anderen hierbij te helpen; en ik gebruik mijn gaven en de steun van de andere wereld in mijn werk als relatiecoach om helderheid te scheppen in de heftigste emotionele achtbanen waar mensen in zitten, bij meervoudige liefdesrelaties. Ik stuur mensen in jouw situatie altijd door naar Jos en Wilhelmien, een ouder echtpaar dat mensen in groepen begeleiden bij hun thema’s. Jos is ex-psychiater en weet als geen ander wat jij ervaart. Kijk eens op hun site: http://www.lichtendinzicht.nl ik kan je echt aanraden eens naar hun bijeenkomsten te gaan. Zoveel liefde…. Veel succes met alles!