Helende gaven en vrouwenpower

Een paar weken geleden nodigde mijn nieuwe vriendin en collega Sherida Heilbron me uit voor een bijeenkomst van vrouwelijke healers. Jozie, een Maori-vrouw uit Nieuw-Zeeland was voor een aantal weken in Nederland en zou deze bijeenkomst begeleiden. Het was de eerste keer in mijn leven dat ik op een bijeenkomst was met healers, zoveel vrouwen met dezelfde gaven als die ik het afgelopen jaar bij mezelf ontdekt heb.

Het werd een bijzondere middag. Jozie zong een prachtig lied via de geest van haar overleden over-over-overgrootmoeder die honderden jaren geleden leefde en wiens helende gaven van generatie op generatie werden doorgegeven. Ze vroeg ons met ons hart te luisteren naar het lied, onze gedachten te los te laten: voor iedereen was er een boodschap die we mochten ontvangen.

Luisteren met je hart  

Ik liet de prachtige intense stem van Jozie door me heen gaan en voelde meteen hoe warm het werd bij mijn behandelde borst en mijn hart. Tegelijkertijd kreeg ik beelden van mijn borst, en ik zag hoe maden het resterende afval van de behandelingen (er zit nog steeds seroom in mijn borst van de operatie en de bestraling) opaten, maar ik schrok ook: ze gingen door met eten tot mijn borst op was!

Natuurlijk gingen mijn gedachten zich er mee bemoeien: betekende dit geen voorspelling dat er een recidief aan zat te komen? Ik zag al voor me hoe ik straks een platte streep litteken zou hebben op de plaats waar nu mijn borst zit. Au! Maar tegelijkertijd voelde ik een enorme innerlijke rust en vrede in mij. Ik zag de kleur wit verschijnen en de boodschap die ik doorkreeg was: ‘Don’t cry’.

Een verwarrende boodschap

Ik was confuus, wat betekende dit nu? Tijdens de deelronde over onze ervaringen hoorde ik vooral positieve verhalen van de andere vrouwen. Een vrouw vertelde over het helende effect dat zij voelde in haar longen. Jozie vertelde dat ze blij was dat sommigen van ons de boodschap hadden opgepikt, want ze had de allerbeste healers van de Maori’s uitgenodigd om te komen helpen en we hadden de meest krachtige heling ontvangen die je kon bedenken. Ze knikte naar mij. Ik voelde de tranen in mijn ogen prikken. Oh nee, don’t cry! Tranen waren niet nodig!

Heling door vrouwen op Greenstones

Inmiddels ben ik met een paar van de vrouwen van deze groep in Zweden, in mijn lievelingsparadijsje Greenstones. Wat aanvankelijk een training had moeten zijn, werd een spontane bijeenkomst van een aantal mensen waarvan ik wist: deze mensen moeten hier zijn en  er gaat gebeuren wat er moet gebeuren. Zo hebben we de eerste dagen hier alleen met vrouwen doorgebracht. Het was heel bijzonder om zo samen te zijn en te ervaren wat er spontaan ontstaat als vrouwen in hun kracht gaan staan en hun vrouwenpower durven laten zien.

Een van de vrouwen heeft hele sterke helende handen, een gave die ze tot nu toe nauwelijks gebruikt in haar werk. Maar hier voelde ze: ik kan het niet tegenhouden, ik moet je aanraken en je lichaam geruststellen. Zo kreeg ik opnieuw een heling, maar een die zo krachtig was dat het naderhand leek alsof ik dronken was: niet alleen maar licht in mijn hoofd, maar in mijn hele lichaam.

Helderziend, helderhorend, heldervoelend

We zagen dezelfde beelden en we hoorden dezelfde geluiden. Alles wat we zagen sloot op elkaar aan. Ik zag beelden van het bestralingsapparaat, en later van de MRI scan en ik hoorde het zoemende geluid van de bestraling, en het doordringende geluid van de MRI. Ik voelde hoe mijn lichaam steeds reageerde en hoe de negatieve energie mijn lichaam verliet, deels via mij en deels via haar. Het was alsof de polen van mijn cellen nu pas weer in balans kwamen. Ik hoorde hoe het geluid langzaam wegtikte en ik alleen nog maar dat heerlijke lichte gevoel voelde dat het dichtst bij het woord ‘innerlijke vrede’ komt.

Sindsdien voel ik me ook zo. Het is alsof er een last uit mijn lijf is gevallen. Ik heb al drie nachten achter elkaar doorgeslapen, ik weet niet wat me overkomt!  Ik voel me ontzettend dankbaar voor de ontmoeting met deze vrouwen met hun helende gaven. Wat een bevestiging en erkenning van wie ik ook ben en van hoe krachtig vrouwen kunnen zijn!

Ziekenhuis van de toekomst

Vandaag had ik fantasieën over het ziekenhuis van de toekomst. Ik stelde me voor hoe straks in ieder ziekenhuis helers werken, die na een MRI scan of bestraling de patiënt even letterlijk onder handen neemt. Wie zegt dat een MRI-scan niet schadelijk is voor je lijf mag met mij komen praten. Ik weet wat ik voel en ik voel het verschil in mijn lichaam, het is echt ongelofelijk.

Ik weet niet wat de toekomst gaat brengen maar ik ben vol vertrouwen. Wat mij betreft is deze vrouwenpower er een die de wereld nodig heeft en die zijn plek mag vinden in de maatschappij. Daarvoor is het belangrijk dat deze gaven erkend worden. Niet alleen door de wereld, maar ook door de vrouwen zelf.

Er is nog een wereld te winnen.

En jij? Ben jij je bewust van je talenten en kwaliteiten? Durf jij ze te laten zien?