fietsend dansen van donker naar licht

Gisteren had ik een afschuwelijke droom: een oud collega radiotherapeut had de uitslag van de laatste test en wat bleek: ik had beginnende uitzaaiingen in mijn lichaam. Ze wisten niet hoe ze het me moesten vertellen, want ik voelde me zo goed! Whaaaaaah!

Met een bedrukt gevoel werd ik wakker. Wat betekende dit nu weer? Een voorspellende droom? Of was het gewoon een combinatie van dingen die ik te verwerken had en die in mijn droomwereld aan elkaar waren geplakt? Ik besloot het te laten rusten en te negeren. Vandaag was gewoon een nieuwe dag om voluit te leven! Toch had de droom een behoorlijke impact merkte ik. Ik kon het niet goed loslaten en voelde de angst in mijn lijf sudderen. Toen ik er een vriendin over verteld had, nam de onrust toe. Tijd voor een break en te luisteren naar wat deze onrust me te vertellen had!

Mediteren

Tijdens mijn meditatie focuste ik op mijn vriendin aan de andere kant van de wereld. Ze ging achter me zitten en sloeg haar grote engelenarmen om me heen. Ik voelde haar licht en liefde en hoorde haar woorden: ‘het is je onderbewuste angst, het is niet wat er werkelijk is, je bent gezond. Leef en ga lekker sporten!’ Tijd om te sporten had ik eigenlijk niet, nog zoveel te doen voor de kerst, maar toch besloot ik haar raad op te volgen. Tijdens de RPM bedacht ik dat het tijd werd om die angst uit mijn lijf weg te sturen.

Logosynthese

Ik herinnerde me de miniworkshop van Will Lammers over Logosynthese en hoe je negatieve energie die in je lichaam vastzit, met woorden terug kunt sturen naar de ruimte waar ze thuis hoort. Ik voelde dat het iets was wat ver achter me lag en ik zag beelden van een donkere lucht achter mij, met voor me een weg met zon en heel veel regenbogen. Hoe harder ik fietste, hoe harder ik vooruit ging en hoe verder ik de donkere lucht achter me liet. Het werken met logosynthese tijdens het sporten werkte geweldig!

Fietsend dansen van donker naar licht

En dat niet alleen. Met mijn ogen gesloten en hardop zingend zag ik hoe de engelen me aanspoorden om nog harder te gaan. Hoe harder ik ging, hoe meer steun ik kreeg. Ik zag mijn overleden oma, mijn broer en zelfs een oom en een tante van me, engelen, iedereen bumpte mee op de toon van de muziek. Het was hilarisch om die engelen die anders altijd zo kalm en vredig in een kring zaten tijdens mijn meditaties, nu te zien dansen. Het was geweldig om zoveel overledenen te zien dansen en zo dicht bij me te voelen. Ik moest er ontzettend om lachen. Het was alsof ze zeiden: kerst is een familiefeest, geniet ervan, wees blij!

Met tranen in mijn ogen stapte ik van mijn fiets. Ik voel het nu weer terwijl ik het schrijf. En de twijfel: moet ik dit wel delen met de wereld? En tegelijkertijd denk ik: jaaa, dit kan iedereen helpen die kampt met onzekerheden over gezondheid en de toekomst. Want uiteindelijk gaat het alleen maar om vandaag. Om voluit te leven in het hier en nu, vanuit liefde. Vanuit liefde voor jezelf, in verbinding met anderen.

Ik wens iedereen hele fijne en vreugdevolle kerstdagen toe. Geniet en enjoy!

Dans je mee op onze kerstwens?