Een lotgenote als spiegel – op weg naar het grotere doel

Vandaag had ik een afspraak met lotgenote Mira die al een tijdje geleden contact met me opgenomen had. Op de een of andere manier werd de afspraak steeds verzet maar vandaag was het dan zo ver. Alsof het zo had moeten zijn!

Moeheid en verandering in energie
De tv-uitzending van VPRO-thema waarin ik als kankerpatiënt een bijdrage had geleverd, had me behoorlijk wat energie gekost. Op de een of andere manier was de energie die ik gevoeld had bij het meedoen aan de uitzending, veranderd door het kijken naar de uitzending. Ik kon er de vinger niet op leggen, het voelde gewoon anders in mijzelf. Mijn energieniveau was de laatste weken sowieso een heel stuk minder. Ik vroeg me af: is het de tijd waarin we leven richting 2012 met alle veranderende energieën op aarde, zijn het de naweeën van de behandelingen of is het simpelweg omdat ik veel dichter in contact sta met mezelf en dus eerder voel dat ik moe ben?

In het gesprek met Mira merkte ik dat door het kijken naar de uitzending, ik geconfronteerd werd met kankerpatiënten die met een heel andere energie naar hun ziekte keken dan ik had gedaan. Ook voelde ik dit vaak bij de reacties van andere lotgenoten die me geschreven hadden. Het was de donkerheid en de angst rondom kanker, die ik tijdens mijn genezingsproces onbewust juist vermeden had. Met Mira was het anders.

Kanker als helende boodschap voor vrouwen
Het werd al heel snel duidelijk dat Mira het helemaal niet wilde hebben over de kanker zelf, maar over de levenslessen die de kanker haar gebracht had. Hoewel we hetzelfde type borstkanker hadden, had zij hele andere keuzes had gemaakt ten aanzien van de behandelingen dan ik. We ontdekten dat er heel veel paralellen waren in ons genezingsproces. We hadden het over onze ondernemersvaardigheden, over hoe we dingen anders waren gaan doen in ons leven, hoeveel dichter we bij onszelf waren gekomen en hoe we ontdekt hadden dat we op het gebied van liefde voor onszelf we behoorlijk wat verzaakt hadden in het verleden. Door de borstkanker hadden we eindelijk geleerd om van onszelf te houden.

Spiegel
Het was alsof ik in de spiegel keek. Ik zag mezelf terug in haar, het stukje wat ik een beetje kwijt was geraakt door al het tumult rondom de televisie-uitzending. Toen ik haar vertelde over de plannen van een congres of conferentie voor vrouwen met borstkanker door vrouwen met borstkanker kreeg ze kippenvel. Terwijl ze dat uitsprak, voelde ik dat er iets veranderde tussen ons. Toen ze ging staan om te vertellen dat het helemaal niet ging om ons verhaal en de keuzes die wij persoonlijk gemaakt hadden ten aanzien van de behandelingen, maar hoe belangrijk het was dat je dicht bij jezelf stond op het moment dat je de besluiten nam en dat niemand anders dan jij alleen dat besluit kon nemen, sprongen de tranen me in de ogen.

Conferentie voor vrouwen door vrouwen
Ik zag haar op dat moment staan, op een podium, in een volle zaal met vrouwen die dezelfde worstelingen kenden dan wij. Vrouwen in een proces, in een zoektocht naar het juiste voor hen. Vrouwen die door de bomen het bos niet meer zien met alle keuzemogelijkheden. Vrouwen die geen tijd hebben zoals wij hadden genomen toen we de ziekte ontdekten om op internet te zoeken naar wat er allemaal voor handen is aan behandelmogelijkheden. Ik zag Mira staan, ik zag mezelf staan. Dit was wat ik gezien had tijdens mijn meditaties: een vrouw met een boodschap voor vrouwen in de wereld. Het belang van de balans tussen geven en ontvangen. Het belang van van jezelf houden. Het belang van de balans tussen het mannelijke en vrouwelijke in jezelf.

Ik had mijn idee om een congres te organiseren al eerder geventileerd met andere coaches die tevens lotgenoot zijn. Op de een of andere manier kwam ik echter niet in actie. Ik zag op tegen al het gedoe er om heen, bang voor energieverlies. Niet eerder voelde ik zo sterk: jij bent de persoon die nodig is om het te kunnen realiseren. De persoon met de juiste organisatiekwaliteiten. De persoon met dezelfde bezieling als ik. Ik voelde een enorme dankbaarheid en me weer een beetje meer terug bij mezelf. Wat een prachtige spiegel was er op mijn pad gekomen! Dat er een vervolg komt is zeker. Blijf deze site dus in de gaten houden.