‘Suzanna van de Hunnen is dood’ bericht mijn lief me via whatapp. Ik lees het bericht in de kleedkamer van het zwembad en barst spontaan in huilen uit. Ik ken Suzanna via Twitter en voel me met haar verbonden. Terwijl ik voel hoe de tranen spontaan over mijn wangen rollen staar ik naar het plafond en denk ik aan de video van Suzanna die ik laatst zag: liggend in een hangmat, starend naar de bomen, zich een voelend met de natuur en de vogels. Vrede voelend in een doodziek lijf. Zo indrukwekkend!
Een missie voor Suzanna
Suzanna kreeg in 2005 eierstokkanker en een jaar later krijgt ze het bericht dat ze was uitbehandeld en hooguit nog twee jaar te leven had. Ze weigerde de voorgestelde chemo-behandelingen en richtte zich op de kwaliteit van het leven. In 2011 schreef ze het boek ‘Stervensdruk, geen tijd om dood te gaan.’ Nu is het dan toch zo ver…. In Haar missie om de dood gewoon bespreekbaar te maken, is ze wat mij betreft geslaagd.
Weer vrouw zijn na borstkanker
Vanochtend hing ik aan de telefoon met een van de deelnemers van ons weekend ‘Weer vrouw zijn na borstkanker’ dat mijn collega Cindy Bucher en ik gaan geven van 7 t/m 9 juni. [Read more…]
Volg mij op....