Hoera, ik heb gelijk!

Vanochtend fietste ik naar de huisarts voor de uitslag van de verwijdering van de moedervlek op mijn linker arm en om de hechtingen te laten verwijderen. Al die tijd was ik er van overtuigd dat het niets was. Ik had immers mijn ‘huiswerk’ gedaan, vorig jaar de moedervlek onderzocht op de boodschap en de onderliggende energie verwijderd. Ik had trouw de boodschappen van mijn lichaam gevolgd en ging regelmatig naar de natuurgeneeskundige voor een check en extra supplementen om mijn lijf in balans te houden. Hoe blijf ik gezond, is de leidraad in mijn leven en daarbij volg ik het weten van mijn hart. Dát is wat ik leerde van mijn genezingsproces van borstkanker in 2011.

Paniek

Maar vanochtend herinner ik me ineens weer de paniek van de vorige keer toen ik naar de huisarts fietste met die knobbel in mijn borst. Ik vergat mijn bril op te zetten en fietste aan de andere kant van de weg. Kortom: ik was de weg kwijt.

‘Verheug je maar vast op een mooie fietstocht als je straks terugkomt, Leonie’ hoor ik mijn innerlijke stem. ‘Verheug je op de vreugde die je straks zult voelen. Verheug je op het licht.’ Normaal spreekt mijn soulteam in het Engels tegen me, maar soms is het Maria Magdalena met haar zalvende stem die me in het Nederlands toespreekt. Ik probeer het voeden van angstige gedachten te stoppen door bewust te ademen, want met dat voeden van angst ben ik op weg naar paniek, voel ik. Er is pas reden tot paniek als de uitslag niet goed is, zeg ik tegen mezelf. Maak een pas op de plaats, Leonie. Al ademend probeer ik mijn gevoelens onder controle te krijgen. Vervolgens registreer ik de weerstand in mijn buik,  bij de gedachte dat ik opnieuw een medisch traject in zou moeten, mocht het toch een melanoom zijn, zoals mijn zus vreesde. Ik heb er zo geen zin in! [Read more…]

Mijn afterlife is begonnen! – en een nieuwe uitdaging

Het is inmiddels alweer meer dan zeven jaar geleden dat ik borstkanker ontdekte en mijn genezingsproces in ging. Controles bij de oncoloog heb ik niet meer. Wel ga ik bijna ieder jaar naar de natuurgeneeskundige Bert van Aalst, die met een SCIO apparaat dat de energiefrequenties van organen in beeld brengt en deze ook kan herstellen. Soms is dat met het apparaat zelf en soms is er iets nodig van voedingssupplementen of een bepaald soort kurkuma die de bloed-hersenbarrière passeert, waardoor er in mijn lichaam, inclusief het hoofd, de boel opgeschoond kan worden. Ik heb net weer een kuur van een paar maanden achter de rug. Het was even nodig, nadat ik in het voorjaar Auschwitz had bezocht, wat een behoorlijke impact had op mijn darmfunctie. Het bezoek had allerlei helende processen op gang gebracht.

Alles is oké!

Bij mijn laatste bezoek deelde Bert me mee dat in al die jaren, mijn alvleesklier eindelijk weer werkte zoals het hoorde. Dat had hij al die jaren namelijk niet goed gedaan, waardoor er altijd gedoe was met mijn bloedsuikerspiegel. Ik was verheugd over het resultaat. Een van de dingen die hij ook doormeet, is de hoeveelheid kankercellen die in mijn lichaam aanwezig zijn. Ook dat is goed. Ook al weet ik diep van binnen dat er niets aan de hand is, toch is het altijd weer fijn die bevestiging te krijgen.

In mijn afterlife

Vorig jaar was ik in de zomer op een biodanzaweek, toen ik op de derde dag bij aanvang van de derde dansdag van mijn gidsen te horen kreeg:
‘Welkom op de derde dag van je afterlife.’
‘Huh,’ zeg ik, ‘afterlife, wat bedoelen jullie daarmee?’
‘Nou, heel simpel. Als je destijds chemo- en hormoontherapie had genomen, was je drie dagen geleden gestorven.’

Ik schrok me het apezuur. Wat een boodschap! Gelukkig was ik in een hele fijne en liefdevolle omgeving, en kon ik de impact van de boodschap goed tot me laten doordringen en delen met mensen. Blijkbaar krijg ik allerlei nieuwe kansen in dit leven. Extra kansen om iets moois in de wereld te zetten.

Bij de huisarts

‘Het wordt toch een wat groter litteken dan gedacht,’ zegt de huisarts vanochtend tegen me.
‘Het maakt niet uit. Als het maar weg is,’ antwoord ik.
‘Het maakt je wel uniek,’ zegt hij als grapje.
‘Ik ben al uniek,’ dien ik hem van repliek. ‘Bovendien, echte schoonheid zit van binnen, die komt door je uitstraling. Met of zonder litteken.’
‘Dat is ook zo,’ beaamt hij.

Weggestopte emoties bevrijden

Mijn huisarts verwijdert een moedervlek op mijn arm. Hij zit er al een paar jaar en mijn zus maakt zich er ernstig zorgen over. Vorige zomer drong ze een paar keer aan om er naar te laten kijken, maar ik weigerde. Ik maakte me geen enkele zorgen. Toch zette ze destijds iets in gang, en ik besloot om in gesprek te gaan met mijn moedervlek. Tijdens een meditatie, terwijl ik mijn vinger op de moedervlek legde, maakte ik contact met de oorsprong ervan. Er volgde een proces dat verbonden was met de ziel van mijn vader. Ik heb er niets van genoteerd. Proceswerk is bijna dagelijkse kost voor mij en ik schrijf niet meer alles op. Er verdween energie uit het litteken en ik dacht: ‘wat het ook was, het is er nu uit. Het kan geen kwaad meer doen.’ De ziel van mijn vader liet me vervolgens weten dat ik me geen zorgen hoefde te maken.

Moedervlek of melanoom?

Ook nu is zijn gezicht geruststellend. Mijn zus begon afgelopen weekend opnieuw over mijn moedervlek. Ze uitte wederom haar zorgen en somde een aantal kenmerken van een melanoom op, waaraan mijn moedervlek volgens haar voldeed. Ik besloot dat ik het ding beter kon laten weghalen. Al was het maar om mijn zus te ontzorgen. Zelf maakte ik me er geen zorgen over, maar misschien zag ik iets over het hoofd? Ieder mens heeft immers een eigen blinde vlek.

Spirituele boodschap

Ik denk aan de spirituele boodschap van huid. Ik weet dat zowel de huid als longen verbonden zijn met grenzen en dat is wel het thema waar ik tot nu toe mee bezig ben geweest. Uit liefde kan ik veel geven en mijn persoonlijke behoeften opzij zetten, maar ik had mijn grenzen gevoeld en geuit. Het leverde opnieuw een afscheid van een geliefde op. Dat verdriet was er ook, ook al was het deze keer een liefdevol afscheid waarin we elkaar konden zien in wie we waren. Zelfopoffering om te kunnen blijven verbinden, is blijkbaar iets wat voor mij als vrouw natuurlijk is, en iets wat mannen van nature minder of niet doen. Dat maakt me altijd weer verdrietig, ook al weet ik van mezelf dat ik de liefde waard ben. Ik zie het als een collectieve mannenwond die natuurlijk verbonden is met de collectieve wond van de vrouw door de eeuwen heen. Dit is waar we nu staan en dat heb ik te nemen.

Afscheid en vuurritueel

Ik besef opnieuw waarom ik afgelopen weekend zo moest huilen, bij het vuur-ritueel op het afscheid van Marinus Knoope, bekend van de creatiespiraal als instrument en stappenplan van wens naar werkelijkheid. Hij gaf de brandende fakkel door aan zijn twee zussen en vriendin, die voor het waarborgen van zijn werk gingen zorgen. Met de fakkel werden drie houtjes aangestoken, die symbool stonden voor lichaam, geest en ziel. In het midden was het leeg. Ik voelde de impact van dit ritueel op het grote collectief. We gaan van ‘ik’ naar ‘wij’. We gaan verbinden! Dat is wat ik steeds weer voelde en de tranen bleven maar stromen. Verbinden, eindelijk!

Tranen huilen

Een mannelijke deelnemer stond naast me, en zag mijn tranen.
‘Goed zo, huil maar. Besef maar dat je mens bent,’ zei hij tegen me. Ik ervoer zijn opmerking als denigrerend en uit de hoogte. ‘Jeetje man, je bent mijn trainer niet en ik ben niet je coachee! We zijn hier allemaal gelijkwaardig. Wie denk je wel niet dat je bent, om mij zo te benaderen? Alsof ik niet weet dat ik mens ben. Je hebt geen flauw idee van de boodschap voor het collectief van dit ritueel en van mijn tranen!’
Die woorden schoten allemaal door me heen, maar ik zei niets.
‘Dit ritueel is zo belangrijk,’ antwoordde ik in een poging iets van de essentie over te brengen. Ik snifte nog even door terwijl ik de fakkel door de mensen van de groep zag gaan. Ik ging verder niet in op zijn opmerking. Maar misschien moet ik mijn innerlijk vuur alsnog aan hem laten zien?

Twijfel weghalen

Afgelopen maandag maakte ik een afspraak met de huisarts. Die weet wellicht toch meer dan ik. Ook hij reageert vanochtend laconiek. Ik laat hem de foto zien die ik vorig jaar naar aanleiding van de zorgen van mijn zus gemaakt had. Ik had hem zelfs een maand geleden verwijderd op mijn iPhone, toen ik oude foto’s aan het deleten was, met de gedachte: ‘dat is de angst van mijn zus, niet van mij’. Maar toen ze dit weekend haar zorgen weer uitte, haalde ik hem toch weer uit de prullenbak. Ik laat hem zien aan de huisarts die hem vergelijkt met de status van nu. Volgens hem is er niets veranderd, en is hij egaal van kleur. Het enige puntje is de onregelmatige rand.
‘Weghalen dan maar? Dan ben je ook van het gezeur van je zus af,’ grapt hij.
‘Weghalen. Iedere minuut die gaat naar zorgen maken over, is er een teveel. Dan ben ik daar van af. Bovendien ben ik soms wat vermijdend dus dan weten we het zeker.’
Hij kijkt in zijn agenda wanneer het kan.
‘Het kan zometeen wel, er zijn nog twee patiënten en dan staat er even niks.’
‘Doen,’ zeg ik.
En zo lig ik tien minuten later op de behandeltafel.
‘Ik kan er altijd nog een tatoeage omheen zetten,’ zeg ik als we het over het litteken hebben dat er zal ontstaan. Ik vertel over de indrukwekkende fotoreportage die vorig jaar op Facebook rondzwerfde.  Vele vrouwen met een borstamputatie, hadden hun littekens versierd met prachtige tatoeages. De serie werd geband omdat het volgens Facebook aanstootgevend was. Uit protest waren er weer andere vrouwen die de videoserie opnieuw deelden.
‘Jij hebt toch ook…?’, vraagt hij.
‘Borstkanker gehad? Ja, ik mis ook een kwart van mijn borst. Maar ik heb nooit de aandrang gevoeld dit cosmetisch te herstellen. Ik ben wie ik ben.’

Nog een extra check

Er komen vijf hechtingen en hij plakt ze netjes af met strips. Over tien dagen worden de hechtingen verwijderd. De moedervlek wordt opgestuurd naar het PA-lab van het ziekenhuis. Volgende week vrijdag weten we het zeker. Ik ben blij dat ik zo kort geleden nog mijn check heb gehad bij de natuurgeneeskundige. Die had ik gecombineerd met een bezoek aan mijn NEI-therapeute, die ik ook al jaren niet meer had bezocht. Zij test fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel wat ik nodig heb. Van haar kreeg ik extra Magnesium, van een ander merk dan gewoonlijk, en een bepaald soort probiotica voor mijn darmen om mijn immuunsysteem op te schroeven voor meer energie.
Als het goed is, ben ik weer helemaal gezond. Voorkomen is beter dan genezen. Dat is mijn manier van zorgen voor mijzelf. In het oude China werkten ze altijd zo. Artsen werden ervoor betaald om mensen gezond te houden. Als ze ziek werden, kregen ze geen geld. We gaan volgende week horen of ik nog steeds de juiste weg volg. Ik heb er alle vertrouwen in.
Het blijft natuurlijk wel een beetje spannend. Dat dan weer wel.

Vorig leven op Hawaii: reclaiming your dignity as a woman

Naar Hawaii!

sunset hawaiiWederom reis ik Wim achterna. Deze keer zit hij twee maanden op Hawaii zit om vrijwilligerswerk te doen op de prachtige Dragon Fly Ranch en natuurlijk om te genieten van al het moois dat het eiland brengt. Ik wil hem zo lang niet missen en mijn hart zegt duidelijk JA als ik blind test of het de bedoeling is dat ik naar Hawaii ga. Ik boek een ticket, wat ik spannend vind want Hawaii is nu niet de goedkoopste plek ter wereld en op het moment dat ik de reis boek, heb ik nog geen idee van welk geld ik mijn verblijf ga betalen en waar ik zal verblijven. Ik vraag hulp aan mijn gidsen. Als zij vinden dat ik er hoor te zijn, zorgen ze er ook maar voor dat er voldoende geld is als ik vertrek. Ik ben vol vertrouwen en draai gelukkig goede weken met mijn bedrijf, in de maand voordat ik ga. Met een gerust hart vertrek ik uiteindelijk.

Werken en vakantie

Door de week schrijf en werk ik op de uren dat Wim werkt, maar in het weekend hebben we vakantie. Vandaag bezoek ik met Wim de geboorteplek van Koning Kamehameha de derde. Het is een mooie wandeling die begint bij een heel klein vliegveldje in het Noorden van het eiland. De weg kronkelt langs de oceaan en af en toe zien we de walvissen spuiten. Het is zonnig en de wind waait lustig.

Het geboortemonument van Koning Kamehameha 3

kamahameha_wegwijzerOp het wandelpad is een splitsing: gaan we naar dit monument of naar een ander in de andere richting? Ik vraag het mijn lichaam; ik moet toch echt bij het monument van de koning zijn. Daar was hij geboren. De overblijfselen van zijn koninkrijk liggen er nog.

Monument KamamehaHet is nog een kilometer lopen. De ruïne op zich stelt niet zoveel voor. Het zijn rijen van op elkaar gestapelde stenen, in een rechthoek geplaatst waardoor je er eigenlijk niet echt in kunt. Je kunt de binnenmuur in maar in het centrum is het gesloten. Er staan borden dat het verboden is om op de muren te klimmen. Tja.

Als ik langs de buitenmuur loop over het stoffige zand loop, komt er in het Engels een gedicht door. Of eigenlijk is het een soort reclamatie:

Dit is wat ik u beloof

Oh my dear Holiness

I obey to you whenever I can

I will serve you and honour you

I will kiss your body and bow for you

I will do anything to make you happy and pleasure you

You are the king

You are the hero

I obey to your rules and give my life to you

I will surrender to your wishes until the end of time 

Always and always 

Until eternity will unite us again

Dienares

binnen- en buitenmuur, binnenplaats KamehamehaHet voelt alsof ik een vrouw ben, een dienares. Zo’n vrouw die altijd voor hem klaar stond en die niets te zeggen had.  ‘I will suck your dig every day’ komt in me op. Ik moet lachten om mijn eigen gedachte. Maar het meest hilarische is het antwoord van mijn gidsen: ‘No Leonie, that part was taken out, as he was impotent’. Ik schiet in de lach. Dit zijn de dingen die je niet leest op Wikipedia! Wat een leven heb ik, om zo in een andere film te zijn!

op de stoel Kamahameha_BIk loop de binnenste ring in, en loop nu tussen twee rijen stenen, links en rechts van me. Ik wil midden in ‘het gebouw’ zijn, of althans de resten ervan. Dus ik doe wat niet mag: ik klim over de muur op de plek met het minste hoogteverschil.

Mediteren op de ‘stoel’

In het midden van de resten van de grondvesten van het gebouw  liggen diverse grote keien. Een ervan nodigt me uit omdat hij de vorm heeft van een stoel. Er ligt een oude kwart dollar munt in. Die neem ik mee. Ik ga zitten in de stoel en mijn lichaam resoneert op de energie en mijn buik begint te schudden. Later ook mijn linker been en een paar minuten later mijn rechter been. Het hele proces duurt ongeveer een kwartier. Downloaden van energie.

Reclaiming your dignity

binnenruimte KamehamehaAls het proces bijna klaar is komt steeds de volgende woorden door: ‘reclaiming your dignity’. Ik word uitgenodigd mijn hart te verbinden met het hart van Celeste Brianne Satie, mijn soulsister uit Amerika. Wat ik hier doe is blijkbaar niet alleen voor mij, maar ook voor andere vrouwen. Verloren zielendelen terughalen, verloren krachten terug ontvangen, zo voelt het. Ik weet niet waar ik ben, in welke film maar ik begrijp wel dat de machtige man die ik ‘diende’ op een verschrikkelijke manier de frustratie van zijn impotentie op me botvierde. De ziel van deze vrouw in dat leven is nu klaar om een nieuw leven te beginnen, hoor ik. Een leven in vreugde en voorspoed. Een leven waarin zij als vrouw wordt geëerd. Terwijl ik dit opschrijf hoor ik: ‘exactly, and this is what will happen to Celeste as well’. Ik glimlach. Ik gun het haar zo!

Een vorig leven of collectief?

wandelpad_terugweg KamahamehaAls ik terugloop vertel ik het aan Wim. Het voelt niet echt als een vorig leven van mij, maar veel meer als iets vanuit het collectief dat ik gedaan heb, vertel ik hem. Het voelt als een opening voor meer vrouwen en niet alleen voor mij. Een eindje verderop komt het volgende door, terwijl de energie mijn handen laat strekken:

It was just one of these past lives, Leone, you were just a servant. After his death you just rested, enjoying the stillness and the beauty of life. We thank you for doing this work with us. It was such a pleasure and we love guiding you. This was the reason why you had to come to Hawaii. The rest of your holiday you can just relax. The more you relax, the more you will be able to receive. Keep writing. We will help you finishing this ebook about past lives. We love to serve you. Amen.

Wat lees ik op wikipedia?

Albert_Kunuiakea_with_Kamehameha_III_and_Queen_Kalama,_about_1853Nu ik terug ben op een plek met internet word ik toch wel nieuwsgierig naar die Koning. Op Wikipedia lees ik net dat deze koning Kalama trouwde, een vrouw van een lagere stand. Dit op aanraden van de oppositie die er tegen was dat hij met zijn halfzus zou trouwen het uit angst voor incest. Hamamehameha de derde en Kalama kregen twee kinderen die beiden als kleine kinderen stierven. Met zijn maitresse Jane Lahilahi, een dochter van zijn vaders adviseur, had hij een onwettige tweeling (zonen). De eerste stierf jong, maar de tweede, Albert Kūnuiākea overleefde het en werd later geadopteerd door hem en zijn vrouw. Deze zoon bleef kinderloos. 

Kamehameha III and Queen Kalama with Albert Kūnuiākea

De bevestiging

Terwijl ik dit lees begint mijn lichaam opnieuw te schudden. Mijn armen gaan de lucht in en maken vreemde bewegingen, alsof ik iets wegstuur en weer terug haal. ‘That’s why, Leonie, that’s why. Sometimes you need to read things before all becomes clear. You were not a servant of King Hamehameha, you were one of the mistresses of his adopted son Albert. He just tried so many women and it never worked out. He was impotent. End of story.’

Ontmoeting met vorig leven als tempelvrouwe tijdens Orgasmic Meditation

OMTijdens de week in Italie, geeft Wim mij een OM-meditatie. OM staat voor Orgasmic Meditation. Het is een methode waarbij de clitoris gedurende 15 minuten via zachte strijkende bewegingen aangeraakt wordt, en waarbij een hand onder het bekken ligt ter ondersteuning. Het is een mediatie methode waarbij de man de vrouw eert in het vrouw zijn en in haar seksualiteit, waarbij het niet de bedoeling is dat de vrouw klaarkomt, maar dat de energie in het hele lichaam verspreid wordt.

Ik heb eerder geschreven over OM in deze blog. Daar kun je ook meer lezen over de functionaliteit ervan en een instructie video zien. De week in Italie is bedoeld om te schrijven, maar tijdens deze week ontving ik tevens 5 healings op afstand van Manon van den Boorn met als doel na zoveel jaren eindelijk een einde te maken aan het eczeem dat ik al vele jaren heb rond mijn vrouwelijke geslachtsorganen en het laatste jaar ook aan mijn buiknavel.

Zielendelen teruggeven

Door de healing van Manon wordt me duidelijk gemaakt dat [Read more…]

Releasing blocked energy in order to heal the Heart

tweelingvlamAfgelopen nacht schreef ik in mijn diepste wanhoop mijn diepste verlangen naar een van mijn geliefden. Hij is gebonden en onze liefde kan daardoor niet vrijuit stromen, althans niet in de vorm waar ik naar verlang. Al die tijd had ik dit niet durven doen, omdat ik er van alles van vond. Tot er dit ‘nu of nooit’ gevoel kwam. En ik het deed. Toen ik het geschreven had, viel ik in slaap en had ik een bizarre droom.

Droom over herseninfarct

Ik ben buiten met mensen en kijk in een put. In de put zit een vrouw in een rolstoel. Ik lig op mijn buik en wil haar eruit halen en reik naar haar uit. Ze kijkt op en begrijpt niet wat ik doe. Ze zit daar namelijk prima! Dan gebeurt er iets geks. Ik voel hoe er in mijn hart iets loslaat, dat naar mijn hoofd gaat. Mijn hart pompt iets los en het zet zich vast in mijn hoofd. ‘Oh God, ik krijg een herseninfarct’, denk ik in mijn droom. Ik voel de paniek. Ik kan het niet stoppen. Dit gebeurt! En ik herinner me dat ik daar eens over gelezen had, hoe een vrouw alles voelde aankomen, zich er niet tegen kon verzetten, een tijdlang niet kon spreken tot zij vele maanden later weer herstelde. Dat flitste door mijn hoofd in die droom, terwijl ik voelde: ik heb hulp nodig en wel meteen. 

putIk kwam overeind, weg van de put en riep mijn vrienden. Help me, het gaat niet goed met mij, dit gaat niet goed. Ik moet naar het ziekenhuis, dit gaat niet goed. Ik kroop over de grond maar kon niet meer overeind. Ik voelde hoe ‘het’ in mijn bloedvaten zich vastzette, in mijn hoofd en hoe de rechterkant van mijn gezicht zich langzaam verlamde. Mijn mondhoek zakte naar beneden. Er kwam hulp, Godzij dank stonden we voor de ingang van een ziekenhuis. Ik kon meteen geholpen worden. Nu was het een kwestie van overgave. Toen werd ik wakker.’
Terwijl ik dit droomde, registreerde ik dat mijn ademhaling van tijd tot tijd stopte, de zogeheten apneu, en dat ik dan even wakker werd om heel diep adem te halen om vervolgens weer verder te dromen.

Het inzicht en de bevrijdende emotie

Vanochtend na een telefoongesprek met mijn geliefde, die me een ander beeld liet zien dan mijn verlangen, viel het kwartje. Het kwartje van het verbod op mijn verlangen. Het inzicht waarom ik me altijd zo aangepast had. Het had te maken met een gebeurtenis uit het leven van mijn ouders. De boodschap die onbewust aan mij werd doorgegeven: het verbod op de liefde. De emotie die ik nooit had willen voelen. Het verlangen dat ik niet had mogen voelen van mezelf. En met dat inzicht en door het te verdriet erover te voelen, verloste ik met deze tranen mijzelf van de blokkerende energie die zich had vastgezet in de rechterkant van mijn hoofd. Ik voel het nu nog.
Vanochtend tijdens mijn wandeling werd ik uitgenodigd om te mediteren en kwam de volgende channeling door. Ik deel mijn ervaring graag met de wereld.
There was a time where people just connected from the heart. Where the heart would allow everybody to feel what needed to be felt. The most dark side of the ego and the light of the heart. Life includes both. There is no option not to include or exclude the heart. Even though a heart is locked and not open for the love of others, there is love. Your heart loves you and ’thinks’ that you are worth it to be lived. It pomps your blood freely and without hesitation through your arteries and veins. The heart is you and you are the heart. And it loves you. No matter what. 

 
hoofd_hart2When the energy stops flowing, because of the mind interfering with it, the heart will protest. It will shrink, but still then it will love you. It loves you and serves you to have all the experiences in order to clarify your mind and to find out that all interference of the mind is an illusion. Even if you start to believe it is not, and your body starts to protest because of your denial that the heart and the love in the heart exists, the heart is there. The love is there. And if you keep denying that the love is there, the heart will give you an opportunity to experience that the love is there, even if the body does not function properly because of the denial of the yourself – The Self. 

leonie_hartThat is what happened in your dream last night. You had felt how it was if you had denied to feel and express your deepest desire. If you had denied it, something like that could or would have happened in order to prevent you from further suffering.
The illusion of suffering can only be felt by the human body. If people end up in a wheelchair like you experienced in the dream, other people think that these people suffer. And yes, the body does but the heart does not and the soul stays alive, in order to give somebody the opportunity to feel the love of the heart and the love of itself and the love of life itself. It a mechanism of protection. The protection of the love.

 

We are so proud and happy that you released the burden of your mothers soul, as with feeling the feelings you felt and expressing it, you did that. It was your mothers and it was yours. You carried it together. Now you released it.  

You have felt now how it has freed you in your essence and you even made the next step by calling your friend once he contacted you. He (his heart) just felt that you needed to release and give words to your feelings and experiences. He always contacts you at the right moment even if you do not hear from him for months. That is what love does. Your heart was looking for a way to make you feel free in order to express and share the eternal love and the lessons of the heart with the world.

We love you and we are with you…

Opgelost

Het is een wonderbaarlijk gevoel. Ik kan het niet anders uitleggen. Het is alsof er een stuk mist in mijn hoofd is gekomen, alsof er iets is waar ik niet meer bij kan. Het is weg. Opgelost. Het voelt nog een beetje duf, maar ik voel me bevrijd. Ik gun het iedereen.
Wees niet bang voor je emoties of je verlangens. Sta jezelf toe ze te voelen en bevrijd jezelf. Ik ben niet meer of minder dan jij. Ik ben net zoveel mens als jij. Ieder mens heeft dezelfde emoties, behoeften en verlangens. We ervaren ze alleen in een andere vorm.
Geniet van je leven en weet dat jouw hart uit liefde voor jou klopt.
Altijd.
Ps: vind jij het moeilijk om jouw diepste emoties te durven voelen of om je verlangens uit te drukken? Maak gerust een afspraak voor een verhelderingsgesprek. Ik help je graag. 

Het 2e Hemelse Wonder – Uitdaging

De afgelopen periode was een intense periode voor mij waarin veel levensgebeurtenissen langs kwamen en waarbij ik mezelf opnieuw mocht ontmoeten. Gisteren mocht ik het tweede Hemelse Wonder channelen voor de groep vrouwen die met ons meegaan naar het vrouwenweekend Rennes le Chateau, van 1-5 mei 2014. Wat is het toch bijzonder om dit te mogen doen en te mogen delen met de wereld. Want op zielsniveau zijn er ook 27 vrouwen die met ons meereizen en die ons begeleiden. Dit is wat hun woordvoerder Aïsha via mijn handen schreef: 

‘Lieve vrouwen

Dit is Aïsha, ik ben de woordvoerder van de 27 vrouwen die jullie op zielsniveau begeleiden in jullie reis naar Rennes le Chateau.

Driesprongdrie_bergenLieve Sherida, Celeste en Leonie, we kunnen jullie zeggen dat we nu al trots op jullie zijn. Jullie hebben de afgelopen weken vele uitdagingen gehad in jullie leven. Alle facetten van het leven kwamen langs en desondanks bleven jullie vol vertrouwen, rustend in het oog van je eigen orkaan. Jullie persoonlijke uitdagingen waren soms tegengesteld aan elkaar, waardoor het heel goed mogelijk was geweest dat jullie het vertrouwen in elkaar als leiders zouden zijn kwijtgeraakt. Dit is echter niet gebeurd, omdat jullie je iedere keer opnieuw verbonden met de liefde in jullie hart en omdat jullie vertrouwen hadden in dat wat er komen ging, voor jullie zelf en voor het grote geheel. We houden van jullie en van het lichtend voorbeeld dat jullie zullen zijn voor de groep vrouwen die met jullie meegaan.

spiegels

Uitdagingen

Lieve vrouwen. Iedere vrouw heeft haar eigen unieke talenten. Iedere vrouw heeft ook haar eigen persoonlijke uitdagingen. In het vrouwenweekend in Rennes le Chateau zal iedere vrouw haar grootste persoonlijke uitdaging tegenkomen in die vorm die bij haar past. Jullie zullen spiegels voor elkaar zijn waardoor iedere vrouw zichzelf opnieuw mag ontdekken. Wat is de waarheid? Welke waarheid is van jou en welke hoort bij een ander? Hoe kunnen jullie met verschillende waarheden met elkaar in verbinding zijn en blijven?

Alles wil gezien en gevoeld worden

lichtWees gerust lieve vrouwen, jullie helpen elkaar juist door jezelf te zijn en door te laten zien wat er in je leeft. Het is veel gemakkelijker dan je denkt. Alles wil gezien worden en juist door het laten zien en het samen te ervaren, zul je in staat zijn je laatste illusies te doorbreken. Jullie gaan elkaar hier bij helpen en in het samenzijn zal alles versterkt worden. Opnieuw kan ik jullie gerust stellen, want jullie zijn allemaal vrouwen die al zo lang met bewustwording bezig zijn. Het zijn de laatste draadjes die doorgeknipt willen worden en we kijken er naar uit om dit samen met jullie te doen. Juist door het samen te doen en door samen in waarheid aanwezig te zijn, zal de poort naar de hemel opengaan.

Het sterven van iedere illusie is de bevruchting van een wonder

Oude illusies zullen sterven en hemelse verlangens zullen verschijnen. Jullie kunnen er van uit gaan dat het leven na dit weekend anders zal zijn, vol vreugde en moeiteloosheid. Durf te vertrouwen op de wonderen die komen gaan. Durf te ervaren wat er te ervaren is in het mens zijn. Het is juist het voluit ervaren van de tegenstellingen, waardoor de eenheid in jezelf zal ontstaan.

We staan jullie nabij, in de moeilijkste momenten en in de bedding van elkaars liefde en door jullie wijsheid zal alles veel gemakkelijker verlopen dan je ooit voor mogelijk had gehouden. Jullie zijn allemaal krachtige vrouwen, dat hebben jullie in je leven en in eerdere levens al vele malen laten zien. Jullie zijn niet voor niets op zielsniveau met elkaar verbonden. Wij kennen alle thema’s waar jullie doorheen gaan en in het verleden zijn gegaan.

Wij introduceren nu voor jullie het tweede Hemelse Wonder:

If the challenges you accept are in line with your personal needs, miracles will happen

Iedere vrouw krijgt vele uitdagingen in haar leven. Veel vrouwen vinden dat ze alles wat in het leven op hun pad komt, ze ook aan moeten gaan. Dit komt nog vanuit een ver verleden waarin hard werken verplicht was en waarin vreugde verdiend moest worden. Lieve vrouwen, wij zeggen jullie: niet iedere uitdaging die je pad kruist, hoef je te accepteren. Je mag ook nee zeggen tegen iets. Het is de kunst om te onderzoeken of dat wat jij aan wilt gaan, ook overeenkomt met dat wat jij nodig hebt voor jouw persoonlijke ontwikkeling. In een korte vraag betekent dit dat je je bij iedere uitdaging mag afvragen: Is dit goed voor mij? Wat zou ik kunnen leren van deze uitdaging? Wat zou ik mogen ervaren? Is dit het juiste moment?

Waar zeg jij JA tegen?

ja_neeZoals jullie zien lieve vrouwen is het een hele kunst om te kiezen of je JA mag zeggen tegen alles wat er op jullie pad komt. Doe je iets voor jezelf, of doe je iets voor een ander? We zeggen jullie lieve vrouwen dat de grootste wonderen zullen verschijnen als je iets doet wat goed voor jou als mens en als vrouw is en tegelijkertijd ook goed is voor de wereld om je heen. Dan ontstaan de wonderen in je leven.

We vragen jullie om even terug te blikken naar de grootste uitdagingen van de afgelopen weken. Waar heb je JA tegen gezegd en waarom? Wat was je overweging? Wat heeft het je opgebracht?

We kunnen je nu al zeggen dat er ook in het vrouwenweekend vele uitdagingen zullen zijn. We verheugen ons op de Hemelse Wonderen die zullen verschijnen en die we jullie kunnen laten ervaren. Wij zijn een en wij zijn in liefdevolle verbinding met jullie.

PS: Het derde Hemelse Wonder gaat over het vinden van de waarheid. Wisten jullie al dat jullie borsten de antennes zijn naar de hemelpoort?’ 

Vertrouwen – Het eerste Hemelse Wonder – Channeling

circleofwomenMijn boodschappen uit de hemel beginnen concrete vormen aan te nemen. Afgelopen weken mocht ik in drie gedeelten een channeling ontvangen voor de groep van 27 vrouwen die mee zullen gaan naar het vrouwenweekend ‘Gateway to Heaven’ van 1-5 mei in Rennes le Chateau. Tot aan het weekend mag ik in totaal 5 Hemelse Wonderen ontvangen voor de groep vrouwen. Op dit moment is het deelnemersaantal 9. We zitten dus nog niet aan de 27, maar ik heb er alle vertrouwen in dat we uiteindelijk met 27 vrouwen zullen eindigen. Het eerste Hemelse Wonder gaat over Vertrouwen. In onderstaande channeling voor de groep lees je er alles over.

1) The more you trust the Universe, the more the Universe will take care of you.

HET EERSTE HEMELSE WONDER – Channeling voor de groep door Leonie.

Lieve dappere deelnemende vrouwen van het vrouwenweekend Gateway to Heaven,

Dit is een boodschap vanuit de hemel, die Leonie voor jullie ontvangt. [Read more…]

Een nieuwe lente voor moeders en dochters!

ezels‘You are two donkeys being pulled by the past. You should turn around and push yourself to the future.’

Dat is wat door komt als ik mediteer, ongeveer een maand geleden. Ik heb geskyped met mijn tweelingzielenzus Celeste Brianne Satie in Amerika en maak me zorgen om haar gezondheid. Ik moet lachen om de beeldspraak en zie meteen twee ezels voor me die weigeren te lopen. Als je een ezel wilt laten lopen, trek hem dan aan z’n staart, dat is algemeen bekend. Het is dus de bedoeling dat we iets anders gaan doen in ons leven en onze leven richten naar de toekomst in plaats van het verleden.

Dat onze levens nauw met elkaar verbonden zijn, mocht ik de afgelopen jaren steeds opnieuw ontdekken. In talrijke regressies van vorige levens mocht ik dit zien en ervaren.  [Read more…]

Wel of niet op drie jaars controle?

mammografieDat alles energie is, weet ik zo ondertussen wel. Maar dat de invloed van energie zo’n duidelijk effect heeft op lichamelijke klachten, daar ben ik iedere keer weer verbaasd over. In maart mag ik weer op controle bij de oncoloog, dan is het 3 jaar geleden dat de borstkanker destijds werd ontdekt. De afgelopen maanden denk ik er af en toe aan. Zal ik nog wel gaan? Voor mijn gevoel gaat het hartstikke goed met mijn lijf. Vorige week las ik over een wetenschappelijk onderzoek uit Canada waaruit blijkt dat borstkanker screening geen enkel nut heeft op de overlevingskansen. Mooi, dacht ik, daar zijn we dan klaar mee. Ik ga niet meer op controle.

Twijfel over drie jaars controle

Toch blijft daar die twijfel. Ergens is die 3-jaars controle voor mij een magische grens die bij mij angst oproept. Zo’n gevoel van ‘als ik die voorbij ben, kan me niets meer gebeuren’. Vraag me niet waar het vandaan komt. Dat het iets is wat uit mijn onderbewuste komt werd dit weekend duidelijk toen ik het er met mijn geliefde over had. Misschien iets uit mijn radiotherapietijd of van een patiënt die ik destijds behandelde? Want wat als er toch iets van angst zat onder mijn besluit om niet op controle te gaan? Ja, mijn lichaam reageerde meteen, voor mij een teken dat het klopt.

Verhard litteken

Wat de angst is en waar hij vandaan komt, ik heb geen flauw idee. Ik voelde wel dat mijn litteken best wel hard was en niet soepel zoals de rest van mijn borst. Bij het tantrisch vrijen dit weekend kwam er behoorlijk wat energie vrij. Ik laat me leiden door mijn lichaam en voel wat het nodig heeft. Mijn lichaam reageert dan met het schoppen van mijn benen en soms met het shaken van mijn armen en handen. Mijn knie-klachten die ik het vorig jaar had ontwikkeld zijn hierdoor een heel stuk weg. Dat spaarde me lekker een operatie uit aan mijn meniscus, want dat was wat de huisarts constateerde.

Helende liefdevolle massage

Vanochtend masseerde mijn geliefde mijn borsten en het voelde als een grote energetische schoonmaak actie. Nog een beetje meer omhoog, en ja nog iets meer naar de binnenkant. Steeds opnieuw begonnen mijn benen te schoppen en mijn handen te wapperen. Het grootste cadeau ontdekte ik vanochtend bij het douchen toen ik merkte dat mijn litteken weer soepel is. Wow, zo hoort het te zijn!  In een weekend was het litteken getransformeerd van een harde ineengekrompen plek, naar een onderdeel van een zachte soepele borst. Wow! Ik ben helemaal flabbergasted door het grote verschil dat ik voel!

Toch op controle?

‘There are 3 layers left, Leonie, you can do it now or you can do it later,’ hoorde ik vanochtend mijn gids nadat ik in hemelse extase lag bij te komen. Toen ging de telefoon. Ik heb geen haast. Ik ga er van uit dat het moment wel weer komt als het daar is. Er zijn nog wat plekjes op mijn borst die nog steeds gevoelig zijn. En als die 3 layers klaar zijn, ga ik misschien wel op controle. Zonder angst. Om te zien of die cysten die er al jaren zitten ondertussen ook weg zijn en om opnieuw te vieren dat liefde heelt. Zelfs de gevolgen van de behandeling van borstkanker zoals een operatie en bestraling. Ik voel me dankbaar dat ik nog zo mag en kan genieten van mijn borsten!

Helende seks in het spel dat Leven heet

‘Drop that Love-bom Leonie,’ hoorde ik een paar dagen geleden tijdens mijn meditatie, drop that bom now!’ Alle spieren in mijn lichaam spanden zich aan en alle verzamelde energie van de sessie met een van mijn klanten, balde zich samen en verliet via mijn hart en bovenlijf mijn lichaam. Het was ineens doodstil in mijn hoofd, alsof er een kernbom ontploft was.

Een kernexplosie

dubbelliefdeDe doodse stilte herinnerde me aan een film die ik ooit gezien had, over het gooien van de atoombom. De stilte van een aantal seconden en een vacuüm waarin er helemaal niets is. Nu ervoer ik die stilte weer. Tot ineens de beelden kwamen. In plaats van een vernietigde wereld zag ik [Read more…]