Deze week bezocht ik samen met mijn lieve collega en vriendin Sherida Heilbron en met mijn geliefde Wim Vons de Maria Magdalena grot in Rennes le Chateau, een plek waar we als drie vrouwen werden opgeroepen deze te bezoeken om er in het voorjaar van 2014 een vrouwenworkshop te geven. Voor mij was het de eerste keer in mijn leven dat ik een dergelijke oproep kreeg, althans om te gaan reizen, en om er gehoor aan te geven. Want mijn menselijke verstand weet zo honderd redenen te benoemen om het niet te doen. Voor mij was er echter geen twijfel mogelijk: in 2011 toen ik borstkanker kreeg heb ik besloten om te gaan leven vanuit mijn hart, en dit is eenvoudig het gevolg van wat er dan gebeuren kan.
Ik was er dan ook van overtuigd dat het weer prachtig zou zijn en maakte me geen zorgen toen vorige week de regen nog met bakken uit de hemel viel: als wij zouden gaan, was het droog en zonnig. Als het universum wil dat wij hier zijn, zorgen ze ook voor het ideale weer. En zo geschiedde. Net zoals op mijn 50e verjaardag toen we mijn overleden broer Jan over lieten gaan naar een andere dimensie.
Begeleiding door gidsen en engelen
De ingang naar het pad er naar toe was even zoeken, maar wonder boven wonder bleek het even later precies de plek te zijn waar we onze auto geparkeerd hadden omdat we verder wilden lopen. Synchroniciteit. Onderweg viel mijn oog op deze boom, ik werd er als een magneet naar toegetrokken: daar waren de engelen voor mij met een boodschap. Ineens zag ik mijn overleden broer voor me uit lopen, en verhip, een overleden vriend kwam er bij, en een oom en nog een en zo verschenen alle overledenen uit mijn familie en andere overleden kennissen. Samen vormden ze een soort brass-band, ze liepen voor me uit, helemaal happy dat ‘het nu eindelijk ging gebeuren’. Ik moest ontzettend lachen bij wat ik zag en zeker toen ik het lied hoorde dat ze speelden: jingle bells. Huh kerstmis? Het is oktober mensen! Maar in het universum houden ze geen rekening met het menselijke tijdspad.
Bij de boom krijg ik allerlei boodschappen door. Ik hoef alleen maar de energie te downloaden, de rest will follow later, en ik mag genieten van Wim en van onze vakantie en van het schrijven. Het bezoek aan de grot zal gaan over het verbinden van leiderschap op wereldniveau, wij gaan de connectie maken. There will be so much love Leonie, so much love… you will be surprised about the amount of love you will meet and feel… Ik voel dat er nog veel meer gezegd wil worden maar ik besluit om Sherida en Wim te volgen die al weer zijn doorgelopen.
Bij aankomst blijken er drie grotten te zijn: De Maria Magdalenagrot, een geboortegrot, en een grot die Jaap Rameijer de Jezus grot noemt. Maria Magdalena roept als eerste. In de grot ga ik zitten, de energie is er zo zacht en liefdevol. Ik stel me zo voor dat Maria in deze grot is geweest met al haar kinderen, het is bijna niet te geloven. Na een paar minuten begint mijn lichaam zachtjes te trillen, en ik herinner me de boodschap weer: ik hoef alleen maar de energie te downloaden. Wim komt naast me zitten en houdt mijn hand vast. Het is fijn om zijn liefdevolle steun te voelen. Het trillen duurt een minuut of 20, dan stopt het precies op het moment dat ik hoor dat het klaar is. Verwonderd blijven we nog even zitten. Het is fijn om met mensen te zijn die me zien en me kunnen laten zijn in alles wat er met me gebeurt en in wat zich aandient. Onvoorwaardelijke liefde.
In de geboortegrot
Dan gaan we naar de geboortegrot. De ingang is een stuk smaller, maar ook daar kunnen we na wat geklauter gewoon in. Als ik daar ga zitten begint het trillen opnieuw en nu een stuk heftiger. Ik voel ook een aantal keren een soort van persweeën en ik maak er lekker veel geluid bij. De energie die vrijkomt is als bij het vrijen, alles loopt door elkaar heen. Dan wordt duidelijk: dit gaat over het verbinden van vader-moeder-kind. In regressies heb ik zoveel ellende gezien van wat ouders en kinderen elkaar aan kunnen doen. Nu wordt alles weer verbonden en gezuiverd, zo voelt het voor mij. Dat het over verbinden gaat voel ik opnieuw heel duidelijk als we in de grot bij elkaar schuiven en onze handen vasthouden en mijn lichaam als een waanzinnige reageert. Hier wordt iets geboren.
De conceptie van deel 3 van mijn roman Dubbelliefde 3.0
In de geboortegrot gebeurt er energetisch van alles. Teveel om allemaal te beschrijven. Een mooi moment dat ik graag wil delen is de conceptie van het derde boek van mijn roman Dubbelliefde 3.0. want ja, het worden drie boeken, mijn roman. Ik maak contact met de hoofdpersonen uit mijn boek, Robbert, Elvie en Denise en mijn hand vouwt zich alsof ik een gouden ei vast heb. Daar zitten ze in, de hoofdpersonen en ze zullen straks als paradijsvogels geboren worden. Het is zo mooi om te zien dat wat ik eerder gevoeld heb over Dubbelliefde 3.0 nu op een andere manier duidelijk voor me wordt en hoe het werkelijke einde van de roman zal zijn. Ik word hier zo blij van! Ik kan niet wachten tot de verhaallijn zich aan mij openbaart. Want ja, ik schrijf deze roman die dus een trilogie gaat worden niet alleen, maar echt met behulp van mijn engelen en gidsen. Ik voel zoveel dankbaarheid!
13 – het nieuwe verbindende geluksgetal
Onderweg had Wim voorspeld dat we precies om 13:13 uur in de grot zouden zijn, en ja, precies om 13:13 verlaat Wim als eerste de geboortegrot. Het is een mooi gezicht: Sherida die voor hem zit en al dat licht achter hem als man. Welkom in de nieuwe wereld!
Dan gaan we naar de Jezus-grot. Op de een of andere manier voel ik weerstand om hier naar binnen te gaan. Maar toch weet ik: hier moet ik ook zijn. De energie die er hangt is zwaar, heel zwaar. Het is voor Sherida en mij nauwelijks mogelijk om er te zijn. Ik begin als een waanzinnige te lopen, het lemniscaat teken: symbool van oneindige liefde. Wim haalt een flesje rozenolie uit zijn tas dat hij heeft meegenomen. Hierdoor wordt de energie een stuk lichter en is het voor ons beter om vol te houden. Sherida houdt het bijna niet uit, we gaan tegen haar aan staan, liefdevol als in een sandwich. Opnieuw begint mijn lichaam te reageren. Ik zie beelden van zwarte pijlen die uit ons gaan en die de wereld in gaan en ik weet: dit gaat over mannelijk verbindend leiderschap.
Alles wat er in de wereld gebeurt, vindt ook plaats in onszelf, in ons lichaam, op aarde en in het universum. Zo beneden zo boven, zo binnen zo buiten. Zo voelt het ook. Heling van onszelf is een stukje heling voor de wereld. Wij mensen maken de wereld en dit is onze kleine bijdrage. Hanneke Hoppenbrouwers beschrijft dit heel mooi in de kaartenset en het bijbehorende boek ‘De Niewe Aardefrequenties’. Het is zo leuk om achteraf te lezen wat anderen schrijven over de dingen die ik ervaar. Zo werken we allemaal samen en grappig genoeg is Hanneke deze week ook hier op Les Labadous.
Het is een magisch gebeuren die eigenlijk niet met woorden te beschrijven zijn, dus voor mij is dit niet meer als een poging. Ook Wim krijgt een liefdevolle sandwich van Sherida en mij, de intentie die er voor mij in zit is het eren van alle mannen in de wereld, de mannen die wij vrouwen door de eeuwen heen gebruikt hebben op onze eigen manier, en waarbij we al dan niet bewust onze seksualiteit hebben ingezet. Ik hou mijn handen op zijn hart en zie allerlei gekleurde vlinders uit zijn hart komen. Het is een prachtig gezicht. Ik ben verwonderd en voel me bevrijd.
Een helend en verbindend vrouwenweekend
Dat deze week een voorbereiding is op ons vrouwenweekend dat we van 1 tot 5 mei 2014 gaan geven is duidelijk. Het is me nu ook duidelijk waarom we hier nu al mogen zijn, want het is veel gemakkelijker om vrouwen te begeleiden als je zelf al door je processen heen bent zodat je vrij kunt zijn in de begeleidersrol. Hoe het weekend verder vorm zal krijgen, wordt vanzelf duidelijk, want ja, ook dat komt later hebben mijn gidsen me verteld. Deze week mag ik lekker genieten van de natuur, het schrijven en van het samenzijn. Het is heerlijk om iedere keer weer te voelen hoe licht het leven kan zijn als je je overgeeft aan alles wat er is.
Een boodschap die ik jullie niet wil onthouden is de boodschap die Sherida doorkreeg deze week in een bijzondere ontmoeting met Jezus en Maria. Dat wij mensen ons in de wereld hebben verbonden met het lijden van Jezus aan het kruis, maar dat het nu de bedoeling is dat mensen zich weer gaan herinneren hoe de liefdevolle verbinding was tussen Jezus en Maria Magdalena: de vreugde en het lichtheid van liefde en het leven in verbondenheid. Vreugde is ons geboorterecht. Het is maar dat je het weet.
Heb je interesse in ons vrouwenweekend? Hier lees je er alles over. Laat het ons weten!
Speak Your Mind