Donker en licht, op weg naar leven in verbinding

Afgelopen weekend las ik op mijn favoriete natuurcamping het boek: ‘Hoe blijf je in contact als kanker een rol speelt?’ van Joia Stoutjesdijk. Ik had het een tijdje geleden gekocht maar nog steeds niet gelezen. Eigenlijk vond ik dat ik het niet meer nodig had, maar nu ik in mijn persoonlijke leven opnieuw geconfronteerd word met de gevolgen van mijn keus om niet langer vanuit angst te leven, maar vanuit liefde, trok het boek opnieuw.

Leven vanuit liefde

Deze keuze is immers ontstaan tijdens mijn genezingsproces van borstkanker. Ik had ervaren hoe alle levensenergie uit mij trok op de momenten dat ik mij liet leiden door angst. Toen mijn broer in diezelfde periode overleed, ontmoette ik naast mijn angst ook mijn eigen innerlijke leider en leerde ik er op te durven vertrouwen. Ik alleen was verantwoordelijk voor mijn keuzes ten aanzien van de behandeling en niemand anders. Alleen met mij leef ik de rest van mijn leven en sterf ik tot de dood mij scheidt. Tegelijkertijd leerde ik me over te geven aan het leven, dat niets zeker is en dat er niets anders is dan de dag van vandaag. Ik leerde hoe het is om mijn intuïtie te durven volgen en te leven in het hier en nu.
Een levensles in Overgave.

Keuzes en verantwoordelijkheid

Inmiddels ben ik een jaar verder en ben ik nog steeds gezond. Regelmatig kom ik situaties tegen waarbij ik de keuze herken: laat ik me leiden door mijn angst, of kies ik vanuit de liefde die huist in mijn hart? Wat is mijn diepste innerlijke wens? Waar ligt mijn verantwoordelijkheid? Ik heb keuzes in de acties die ik onderneem en ik heb keuzes in de manier waarop ik regeer op besluiten van anderen. Daar ligt mijn verantwoordelijkheid

De keuze om iedere angst te onderzoeken naar de onderliggende boodschap, brengt me steeds in nieuwe situaties. Ik sta tegenwoordig erg dicht bij mezelf en mijn lichaam is een perfecte boodschapper. Dus luister ik naar de signalen van mijn lichaam in de ontmoeting met klanten en sinds kort met een nieuwe liefde in mijn leven. Ik onderneem stappen waarvan ik nooit gedacht had ze te zullen nemen en ik ontmoet mijn eigen schaduwkanten. Au!

 Een lotgenoot als spiegel: Margit Kiszer

Het verhaal van Margit Kiszer uit het boek van Joia Stoutjesdijk raakte mij diep. Margit had borstkanker in een vergevorderd stadium. Amputatie, okselkliertoilet, chemotherapie en bestraling waren de voorgestelde behandelmethoden. Ze weigerde ze allemaal en bewandelde de weg die ik ook bewandeld heb: vertrouwen hebben in het zelfhelend vermogen van het lichaam. De tumoren stopten met groeien. Ze beschrijft hoe ze door het werken met de helende reis van Brandon Bays, in aanraking kwam met oud zeer op dat verbonden was met de conditionering vanuit haar familiesysteem, maar ook verder dan dat: uit vorige levens. Wat een herkenning!

Lichaamssignalen en vorige levens

Door te luisteren naar de signalen van mijn lichaam, ontmoette ik de afgelopen maanden tijdens meditaties en astrale uittredingen, vele vorige levens. Margot beschrijft het als dat ze afdaalde in de onderwereld, waarbij het bewust voelen van angsten en emoties de poort vormde naar vrijheid. Oh, was het dat! De vorige levens die ik ontmoette hadden veelal te maken met kinderen, gewelddadige vormen van overlijden en met seksueel geweld. Ik herinner me dat ik op een ochtend wakker werd met een vreselijke nekpijn, wat volgens mijn energetische coach verbonden was met vorige levens. In anderhalf uur tijd begeleidde ik tientallen vorige levens naar het licht. Mijn nekpijn was volledig verdwenen, iets waar ik vroeger weken mee rondliep en dan liet behandelen door mijn chiropractor of masseur.

De bevrijding

De ontmoetingen met mijn vorige levens werden steeds gewelddadiger en destructiever, tot ik uiteindelijk voor mijn gevoel niet meer verder kon zakken. Uiteindelijk zag ik op 1 juni, hoe door vergeving, het donker zich met het licht verenigde en opsteeg als een nieuwe, verbindende energie. Daders en slachtoffers: we zijn het allemaal ooit geweest in onze levens. Ik ben jou en jij bent mij. Ik hou van jou en van mij! Ik voelde me bevrijd!

Samenwerken en verbinden, mannelijk en vrouwelijk in balans

Mijn gidsen lieten me weten dat vanaf nu ik het niet meer alleen hoef te doen. Mijn broer die mij sinds zijn dood begeleid heeft, liet me weten dat zijn taak er op zit en dat ook hij graag over gaat naar het licht. Over drie weken is het zo ver, dan vier ik in intiem gezelschap mijn 50e verjaardag en zullen we hem eren, zijn as uitstrooien, het Leven vieren en hem over laten gaan.

Vanaf nu is de tijd gekomen voor meer verbinding. Ik mag ik mijn laatste processen doen in verbinding en met steun van anderen en ik weet dat ik tegelijkertijd tot steun zal zijn voor anderen. De trainingen ‘Ontdek de man en vrouw in jou’ zullen straks groeien naar ‘Heel de man en vrouw in jou’ want dat is waar het wat mij betreft allemaal over gaat. Dat de man en vrouw in mij en in ieder mens in balans komt. Leven in verbinding met jezelf en anderen, en met altijd de eindverantwoordelijkheid voor niemand anders dan jezelf.

Dat houdt ook in dat het me nooit zal lukken om iedereen het naar de zin te maken, dat ik wellicht gekwetst zal worden en dat ik soms mensen zal kwetsen. Of beter gezegd: dat mensen zich gekwetst zullen voelen. Want uiteindelijk ben je het ook zelf die verantwoordelijk is voor de keuze van jouw reactie op wat een ander doet. Gedachten creëren gevoelens. Roosevelt zei het al zo mooi: ‘Nobody can make you feel inferior without your consent.’ Daar ligt voor mij de komende periode mijn levensles. De bijbehorende positieve affirmatie; ‘Ik ben alleen verantwoordelijk voor mezelf en ik ben blij met wie ik ben. Ik kan alles aan wat ik creëer,’ verwelkom ik met liefde.

Ik kijk nu al uit naar de bevrijding.